Gezondheidsrisico's van kunststof waterleidingen
Sinds de jaren 1950 zijn kunststof waterleidingen het materiaal bij uitstek voor loodgieters en thuisbouwers. Eenvoudig te installeren en zuinige kunststof leidingen worden meestal gemaakt van polyvinylchloride (PVC), gechloreerd polyvinylchloride (CPVC) en polybutyleen (PB). Veiligheidsproblemen rond deze materialen hebben geleid tot de ontwikkeling van alternatieve materialen zoals hogedichtheidspolyethyleen (HDPE) en verknoopt polyethyleen (PEX).
Kunststof waterleidingen zijn gebruikt sinds de jaren 1950. (Afbeelding: koosen / iStock / Getty Images)Polyvinylchloride
Een studie afgedrukt in het "Journal of Environmental Engineering" bleek dat in huizen gebouwd vóór 1977, geïnstalleerde PVC-buizen bleek polyvinylchloride uitlogen in drinkwater op niveaus boven het maximaal toegestane verontreinigingsniveau. Niveaus werden getest op doodlopende pijpsegmenten, waar water stagneert. De studie beveelt aan om handmatige of automatische spoelkleppen te installeren om de concentraties te verminderen.
Phthlates
De Centers for Disease Control (CDC) merkt op dat PVC ftalaten bevat, die uit kunststoffen kunnen uitlogen en in dierstudies het vermogen hebben aangetoond om schade aan de lever en het voortplantingssysteem te veroorzaken. Het CDC waarschuwt dat kortdurende blootstelling aan ftalaten weinig toxiciteit vertoont bij volwassenen; dierstudies geven aan dat continue blootstelling aan ftalaten toxisch is, zelfs bij lage doses. Zuigelingen, in het bijzonder, verwerken ftalaten niet goed.
Veiligheidsnormen
Nieuwere plastic sanitaire componenten zijn gemarkeerd om aan te tonen dat ze voldoen aan de huidige normen voor drinkwater. De conforme pijp is voorzien van de codes NSF-PW of NSF-61 en zorgt ervoor dat deze leidingen voldoen aan de ANSI-normen (drinkwater of drinkwater) van het Amerikaanse National Standards Institute. Deze norm evalueert de verontreinigingen of onzuiverheden van materialen die in contact komen met drinkwater.
Vervaardiging en verwijdering zorgen
De productie en verwijdering van PVC creëert krachtige milieutoxines. Polyvinylchloride, het hoofdingrediënt van PVC-buis, is geclassificeerd als een bekend carcinogeen voor de mens. Stabilisatoren en weekmakers die bij de productie van PVC worden gebruikt, kunnen lood of andere zware metalen bevatten en tijdens verbranding - een veel voorkomende vorm van verwijdering - komt zoutzuur vrij. Zoutzuur is bijtend en kan ademhalingsschade veroorzaken. Dit is ook een probleem tijdens het branden van gebouwen, waar blootstelling aan brandende PVC brandweerlieden in gevaar brengt.
alternatieven
Volgens het Global Development and Environment Institute van de Tufts University heeft tot 70 procent van de huizen in de Verenigde Staten een PVC-leiding. Veel gemeenschappen verlaten PVC-leidingen en kiezen in plaats daarvan voor HDPE of PEX.
