Wat gebeurt er als ik blijf rennen, zelfs als ik scheenblessures heb?

Scheenbeenspalken of mediaal scheenbeenstressyndroom is een vaak voorkomende blessure voor hardlopers. Symptomen zijn tederheid naast het scheenbeen, of scheenbeen, en scherpe pijnen in dat gebied tijdens het hardlopen. Ze ontwikkelen zich vaak tot chronische of terugkerende problemen omdat ze traag genezen en gemakkelijk opnieuw gewond kunnen raken, een slechte combinatie.

Een vrouw op een weg die haar been pijn geeft. (Afbeelding: Tomwang112 / iStock / Getty Images)

Wat zijn scheenspalken?

Het primaire letselgebied met scheenbeenspalken is de tibialis anterieure spier. Wanneer je rent of loopt, gebruik je deze spier om te voorkomen dat je voet tegen de grond klapt als je op je hiel landt. De spier werkt als een rem voor je voet en elke stap veroorzaakt een spiertrekking, legt de website van de sportletselkliniek uit. De blessure is niet voor de spier, maar voor de hechtingen tussen de spier en het bot.

Waarom ze traag zijn om te genezen

De spier is bevestigd aan het periost, het dunne, taaie, transparante weefsel dat alle botten bedekt. Het periosteum is bevestigd aan het bot door meerdere kleine ligamenten. De schokkende beweging van rennen zorgt ervoor dat die ligamenten scheuren en scheiden van het bot. Dit is meer een verstuiking dan een spierspanning en om die reden is het langzamer om te genezen. Het is ook gemakkelijk opnieuw gewond omdat we die spier opnieuw gebruiken wanneer we lopen.

Waarom je niet zou moeten blijven rennen

Terwijl de wond geneest, maakt je lichaam littekenweefsel om de scheur op te lossen en het periosteum op het bot te houden. Elke re-blessure scheurt dat littekenweefsel en je moet meer maken. Hoe meer littekenweefsel zich in het gebied vormt, hoe zwakker het uiteindelijke herstel. Dat betekent dat het in de toekomst gemakkelijker letsel zal oplopen en dat u het genezingsproces wellicht opnieuw moet beginnen.

het voorkomen

Als je shin-splints hebt, moet je ze serieus behandelen - en moet je nog serieuzer zijn om te voorkomen dat ze terugkomen. IJs, compressiewraps, massage en strekking van de spieren van het onderbeen kunnen helpen. Als uw zaak niet reageert op dat soort conservatieve zorg, moet u professionele hulp inroepen bij een op sport gerichte arts, chiropractor of therapeut.