Truvia vs. Stevia
Er is tegenwoordig veel belangstelling voor het potentiële gebruik van de stevia-plant als een niet-toxisch, niet-calorisch natuurlijk zoetmiddel. Het hele blad, dat is waar de actieve chemicaliën worden gevonden, wordt in de VS door de FDA verboden als voedseladditief of zoetstof, hoewel het extract is goedgekeurd als voedingssupplement. In 2008 verleende de FDA eindelijk de GRAS-status - algemeen erkend als veilig - aan een enkelvoudig gezuiverd bestanddeel van stevia-extract, rebiana genaamd, ook bekend als rebausdioside A, voor gebruik in zoetstoffen. Rebiana is nu te vinden op schappen in supermarkten verwerkt in alternatieve zoetstoffen met klinkende namen voor stevia, zoals Truvia.
Stevia bladeren en zoetstof. (Afbeelding: george tsartsianidis / iStock / Getty Images)Stevia: A Traditional Herb
De steviaplant komt oorspronkelijk uit Zuid- en Midden-Amerika, maar wordt ook verbouwd in andere gebieden zoals Azië. Het heeft een lange geschiedenis van culinair en medicinaal gebruik door de inheemse bevolking van Paraguay, zonder bekende nadelige effecten. De bladeren staan bekend als twee keer zo zoet als tafelsuiker. De zoete smaak wordt toegeschreven aan een synergistisch effect van verschillende verbindingen die zijn geclassificeerd als rebaudiosides en steviosides. Sommige mensen ontdekken een nasmaak, of vage zoethoutachtige bitterheid voor hele stevia, maar niet voor gezuiverde rebiana, die 200 keer zoeter is dan suiker. Als een natuurlijk gekweekte plant kunnen hele steviabladeren niet worden geoctrooieerd en kan de naam ervan geen handelsmerk zijn.
Het verhaal van Truvia
Chocoladeschilferkoekjes gemaakt met Truvia. (Afbeelding: Massonstock / iStock / Getty Images)Truvia wordt op de markt gebracht door Cargill Inc. De ingrediënten op het etiket zijn erythritol, stevia-blaadextract en natuurlijke aroma's. De etiketteringswetgeving schrijft voor dat ingrediënten in afnemende volgorde in gewicht worden vermeld. Volgens het Nutrition Facts-label is één portie Truvia 3,5 gram en een portie bevat drie gram erythritol, die minder dan 0,5 gram stevia achterlaat, zodra je rekening houdt met de toegevoegde natuurlijke smaken. Truvia is gemaakt met gezuiverde en geïsoleerde ingrediënten, zodat de formuleringen kunnen worden geoctrooieerd. De naam Truvia is een handelsmerk.
Wat is erythritol?
Erythritol is een suikeralcohol - andere bekende suikeralcoholen zijn sorbitol, mannitol en xylitol. Kleine hoeveelheden suikeralcoholen komen van nature voor in verschillende soorten fruit. Hun chemische formules kunnen in het laboratorium worden gedupliceerd en ze worden vaak gebruikt als alternatieve "natuurlijke" zoetstoffen in snoep, gom en andere producten. Hun voordeel is dat ze slecht worden opgenomen in het maagdarmkanaal; daarom is hun calorische bijdrage minder dan suiker. Het nadeel van hun slechte absorptie is echter de mogelijke bijwerking van opgeblazen gevoel en diarree. Studies met erythritol hebben bijna geen bijwerkingen laten zien, tenzij zeer hoge doses worden geconsumeerd bij een enkele vergadering in vloeibare vorm op een lege maag. Sommige proefpersonen meldden echter krampen en losse ontlasting na het consumeren van erythritol, in welk geval sommige mensen mogelijk een limiet hebben voor hoeveel ze kunnen consumeren of deze suikeralcohol volledig kunnen vermijden.
Wat denk je?
Gebruik je regelmatig Truvia, stevia of een andere suikeralcohol? Zo ja, welke? Waarom? Deel uw mening met ons in de reacties hieronder.
