Mondelinge versus Vervanging van intraveneuze vloeistof en elektrolyten
Water en elektrolyten zijn nodig om het lichaam goed te laten werken. Deze stoffen helpen bij het in stand houden van de balans van het bloed en andere vloeistoffen die in weefsels en cellen aanwezig zijn. Als uw vloeistof- of elektrolytniveau te laag wordt, moet u ze bijvullen. U kunt dit doen met orale oplossingen of intraveneuze oplossingen.
Giet water in een glas uit een fles. (Afbeelding: lekstuntkite / iStock / Getty Images)indicaties
Meestal is vochtvervanging nodig als je uitgedroogd raakt. Uitdroging kan optreden als u niet genoeg vocht drinkt. Het kan ook het gevolg zijn van een plotseling verlies van vocht en elektrolyten in uw lichaam, zoals bij ernstige diarree of braken. Andere redenen waarom u uw vloeistoffen en elektrolyten moet vervangen, zijn onder meer hoge koorts of overmatig zweten.
Orale rehydratie
Vanwege het gemak en de relatieve veiligheid heeft orale rehydratatietherapie de voorkeur in de meeste gevallen van milde of matige uitdroging. Volgens de Merck-handleiding kan milde dehydratie worden gecorrigeerd door ongeveer 23 ml vloeistof te drinken voor elke kilo lichaamsgewicht in de loop van vier uur. Voor de behandeling van matige dehydratie neemt de vloeistofvervanging toe tot 46 ml vloeistof voor elke kilo lichaamsgewicht. Nadat vier uur zijn verstreken, kan de patiënt opnieuw worden beoordeeld en kunnen indien nodig aanvullende vloeistoffen worden gegeven. Orale rehydratie vereist geen speciale apparatuur en is voldoende voor de meeste gevallen van vocht- en elektrolytenverlies.
Intraveneuze rehydratie
Intraveneuze vervanging van vloeistoffen en elektrolyten wordt over het algemeen alleen gebruikt in ernstige gevallen van uitdroging. Deze toedieningsweg vereist steriele, gespecialiseerde apparatuur en mag alleen worden uitgevoerd in een medische omgeving of door een opgeleide professional. Het belangrijkste voordeel van intraveneuze vloeistofvervanging is dat het snel werkt, waarbij de vloeistoffen en elektrolyten het spijsverteringskanaal omzeilen en rechtstreeks in de bloedbaan terechtkomen. Intraveneuze vloeistofvervanging kan ook worden gebruikt voor patiënten bij wie braken het drinken van vloeistoffen bemoeilijkt.
Oplossingen
Orale rehydratieoplossingen moeten 2 procent glucose en 50 tot 90 mEq / l natrium bevatten, adviseert de Merck-handleiding. Over het algemeen is het het beste om een orale rehydratieoplossing te kopen, die zonder recept verkrijgbaar is in de Verenigde Staten. Het zal meestal als een poeder komen dat je zult mengen met leidingwater, hoewel er ook voorgemengde oplossingen beschikbaar zijn. Als je je eigen oplossing maakt met suiker en keukenzout, laat iemand je metingen zorgvuldig controleren. Fouten tijdens de voorbereiding kunnen leiden tot fatale hypernatriëmie, de waarschuwingen van Merck Manual. Oplossingen voor intraveneuze toediening moeten al gemengd worden gekocht omdat de juiste hoeveelheid glucose en elektrolyten van cruciaal belang is wanneer een vloeistof rechtstreeks in de bloedbaan terechtkomt.
