Armomtrek & BMI-vergelijking
Wanneer u de hoogte van een patiënt niet kunt bepalen, kan de omtrek van de bovenarm helpen bij het berekenen van zijn body mass index. Body mass index of BMI, geeft een verzorger een schatting van het lichaamsvetgehalte van een patiënt. Het kennen van BMI beïnvloedt de ontwikkeling van een behandelplan, vooral als het gaat om een persoon die ondervoed of zwaarlijvig is.
Metingen van je bovenarm geven een ruwe correlatie met de BMI. (Afbeelding: Peter Cade / DigitalVision / Getty Images)Over de Body Mass Index
De body mass index wordt meestal berekend door het gewicht van een persoon in kilogram te nemen en het te delen door de hoogte in vierkante meters. Een BMI die minder dan 18,5 registreert, wordt als ondergewicht beschouwd. Een BMI tussen 18,5 en 24,9 is normaal. Wanneer BMI boven de 25 gaat, wordt een persoon als overgewicht beschouwd en boven de 30 als zwaarlijvig. (Ref4)
BMI is nuttig als screeningtool voor aandoeningen die te maken hebben met onder- of overgewicht, maar het is geen diagnose. Het kan een arts helpen bepalen welk type dieetbehandeling een persoon onder medische verzorging nodig heeft en om gewichtsveranderingen na verloop van tijd te controleren.
Armomtrek gebruiken om de BMI te bepalen
In sommige gevallen, zoals bij een persoon op de intensive care of iemand die op bed ligt of in een rolstoel zit, kan de hoogte niet gemakkelijk worden verkregen. Bovenarmomtrek correleert ruwweg met BMI in de gemiddelde persoon.
Een studie van 44 patiënten vond dat mensen met een armomtrek onder het 5e percentiel en groter dan het 15e percentiel meer risico liepen op ernstige gezondheidscomplicaties en vroege sterfte, volgens onderzoek gepubliceerd in een 2002 nummer van Clinical Nutrition. Voor een persoon in langdurige zorg kunnen bovenarmomtrekmetingen ook veranderingen in BMI aangeven. Als de meting van de bovenarm van een persoon met 10 procent verandert, is het waarschijnlijk dat BMI en gewicht ook met 10 procent zijn gewijzigd.
Hoe de bovenarmomtrek te meten
Gebruik de linkerarm van een persoon om de omtrek van de bovenarm te meten. Idealiter zit de persoon met de arm losjes aan zijn zijde. Buig de elleboog tot 90 graden en vind het middelpunt tussen het benige deel van de schouder, bekend als het acromion, en de elleboog, ook wel het olecranon genoemd. Meet rond dit middelpunt met behulp van een meetlint dat strak, maar niet strak getrokken is.
Een maat van minder dan 23,5 centimeter of 9,25 inch geeft aan dat de persoon mogelijk te weinig of te weinig ondergewicht heeft met een BMI van 20 of lager. Een bovenarmomtrek van 32 centimeter of 12.6 inch geeft een BMI van 30 of hoger aan, of obesitas.
Interpretaties van maatregelen voor de onderarmomtrek
Bovenarmomtrek geeft een algemeen beeld van de BMI, maar is niet definitief. Het nemen van twee metingen van de bovenarmomtrek elke keer dat je meet en berekent volgens het gemiddelde van de twee maten geeft een meer nauwkeurige aflezing.
Een studie, gepubliceerd in het Journal of Obstetrics and Gynecology in 2001, vond een ruwe correlatie tussen middenarmomtrek, of MAC, en BMI; de onderzoekers gebruikten de vergelijking BMI = MAC in centimeters ± 2. Het percentage vals positieven voor overgewicht was echter 15 procent.
Mensen die extreem gespierd zijn, kunnen zich registreren met een grote armomtrek en een hoge BMI vanwege ontwikkelde biceps spieren, maar hebben geen overmaat aan vet. Voor ernstig zieke patiënten is de bovenarmomtrek echter de enige manier om eenvoudig gezondheidsrisico's te meten vanwege hun grootte.
