Parasympathetische oefeningen
Hoewel het voor veel mensen gebruikelijk is om deel te nemen aan oefeningen die uitdagend en fysiek veeleisend zijn, kunnen intensieve oefeningen vaak zeer vermoeiend zijn voor het sympathische zenuwstelsel. Voor degenen die lijden aan chronische stress of overtraining, moet het sympathische zenuwstelsel mogelijk rusten om gezond te blijven, en oefeningen die het parasympatisch zenuwstelsel benadrukken, kunnen aanzienlijk helpen om optimaal te herstellen.
Een groep mensen beoefenen yoga op het strand. (Afbeelding: Purestock / Purestock / Getty Images)Yoga
Weinig soorten oefeningen kunnen de effecten op het parasympathische zenuwstelsel vergelijken dan yoga. In tegenstelling tot de meeste vormen van lichaamsbeweging, is yoga niet fysiek veeleisend en wordt het vaak als zeer ontspannend ervaren. Volgens onderzoek in het "Journal of Affective Disorders" in 2006 veroorzaakt regelmatige betrokkenheid bij een yogaregime aanzienlijke afname van stresshormonen, zoals cortisol, en heeft het een algemeen positief effect op uw parasympathische zenuwstelsel.
Diepe ademhaling
Samen met yoga is een andere activiteit die ten goede komt aan uw parasympathische zenuwstelsel, diepe ademhaling. In zijn boek "De meest effectieve manieren om langer te leven", beveelt Jonny Bowden, Ph.D., CNS, een gecertificeerde voedingsdeskundige en de auteur van zeven boeken over gezondheid en voeding, aan dagelijks intensief te ademen. om te profiteren van de effecten op het parasympathisch zenuwstelsel. De reden dat diepe ademhaling zo effectief is, is dat tijdens perioden van stress, de hartslag en de ademhaling snel toenemen als het sympathische zenuwstelsel het overneemt. Diepe ademhaling helpt het lichaam te overtuigen, er is geen direct gevaar en het parasympathisch zenuwstelsel kan de controle herwinnen. Bowden beveelt afwisselend in te ademen gedurende twee seconden, je adem zes seconden in te houden en vervolgens de ademhaling in zeven seconden los te laten..
Meditatie
Een andere activiteit die het parasympathische zenuwstelsel ten goede kan komen, is meditatie. In tegenstelling tot diepe ademhaling, die zich richt op de snelheid waarmee u ademt, richt meditatie zich op het opruimen van uw geest van alle gedachten of gevoelens voor een korte periode van tijd. Onderzoek in zowel het "Journal of Behavioral Medicine" in 1985 als het tijdschrift "Psychosomatic Medicine" in 2003 heeft aangetoond dat meditatie een diepgaand stressverlichtend vermogen heeft en zeer effectief kan zijn bij het verbeteren van het parasympathische zenuwstelsel. Sterker nog, degenen die uitzonderlijk bekwaam waren in het opruimen van hun geest en ondergedompeld werden in meditatie, bleken in feite hersengolffrequenties te hebben die vergelijkbaar zijn met die gevonden tijdens de diepe slaap. Het is duidelijk dat meditatie een zeer effectieve methode kan zijn om stress te verlichten en je parasympathisch zenuwstelsel te verbeteren.
Light Jogging
Een ander type oefening dat verrassend gunstige effecten op het parasympathische zenuwstelsel kan hebben, is lichte jogging. Hoewel de meeste vormen met hoge intensiteit worden uitgevoerd en doorgaans het sympathische zenuwstelsel belasten, heeft onderzoek in de tijdschriften "Geneeskunde en wetenschap in sport en beweging" en "Klinische en experimentele hypertensie" in respectievelijk 2001 en 2000 aangetoond dat licht joggen leidt tot positieve aanpassingen in het parasympatische zenuwstelsel. Hoewel het verhogen van de intensiteit doorgaans leidt tot grotere resultaten in termen van algemene cardiovasculaire conditie, voor diegenen die lijden aan chronische stress of overtraining en hun parasympathisch zenuwstelsel intact moeten houden, kunnen jogs met lage intensiteit voordelig zijn.
