Wordt pasgeborenen getroffen door ouders die ruzie om haar heen hebben?

Jaarlijks worden ongeveer 3,6 miljoen baby's geboren, volgens psycholoog John Gottman. Hoewel de geboorte van een baby over het algemeen een gelukkige tijd is, brengt het ook veel veranderingen en vaak veel stress met zich mee. Voor sommige paren kan de extra stress leiden tot meer gevechten. Als je een pasgeboren baby hebt, moet je voorkomen dat je voor haar vecht omdat de effecten van je gevechten erg schadelijk kunnen zijn.

Twee glimlachende ouders die hun pasgeboren in een het ziekenhuisvoederbak bekijken. (Afbeelding: XiXinXing / XiXinXing / Getty Images)

Burgerlijke ontevredenheid

Een pasgeboren baby kan een grote druk op een huwelijk leggen. Tweederde van de paren die Gottman studeerde, ontdekte dat de geboorte van hun eerste kind hun geluk in hun huwelijk aanzienlijk verminderde. Uitputting van de zorg voor een pasgeborene, slaapgebrek, gebrek aan intimiteit en postpartumdepressie dragen allemaal bij aan de ontevredenheid over het huwelijk. Wanneer ouders zich overweldigd en los van elkaar voelen, neemt de hoeveelheid conflict tussen hen toe. Het gevolg is dat nieuwe ouders vaak vechten.

Emotionele stress

Het getuigen van ouders die vechten, creëert emotionele stress voor een pasgeborene. Baby's zijn goed afgestemd op de gezichtsuitdrukkingen en stemgeluiden van hun ouders. Als kleine sponzen absorberen ze de emoties van hun ouders. Als de ouders van een pasgeborene zich verdrietig of bezorgd voelen, kan ze zich ook verdrietig of bezorgd voelen. Ouderlijke woede kan een pasgeborene bang maken, waardoor ze huilt. Een pasgeborene die onder stress staat vanwege de gevechten van haar ouders kan pietluttig worden, slecht eten en moeilijk te troosten worden.

apathie

Vechten doet een pasgeborene pijn door haar ouders af te leiden en ze minder gevoelig voor haar te maken. Ouders die zich gestresst en depressief voelen door te vechten, hebben misschien niet de emotionele energie om gevoelig te reageren op het huilen van een pasgeboren baby en de behoefte aan troost en aandacht. Als de pasgeborene huilt, zijn haar ouders geïrriteerd dat ze hen afleidt van wat ze proberen te doen - vechten. In plaats van erachter te komen wat ze nodig heeft of haar op een gevoelige manier te kalmeren, mogen ze haar alleen in haar wieg laten huilen of proberen haar te dwingen stil te zijn door een flesje of fopspeen in haar mond te stoppen.

Relatie Schade

De emotionele onbeschikbaarheid van een ouder bedreigt een pasgeborene. Als ouders niet reageren op de behoeften van hun pasgeborenen vanwege hun gevechten, kan dit de relatie met hen schaden. Het Still-Face-paradigma - een experiment dat bestudeert wat er gebeurt wanneer een moeder die eenmaal reageert niet meer normaal met haar baby kan omgaan - laat zien hoe bedroefde baby's worden wanneer hun inspanningen om de aandacht van een ouder te trekken worden genegeerd. Een baby in het experiment kan wegkijken, huilen en steeds onrustiger worden in haar pogingen om haar moeder te laten communiceren met haar. Zelfs als de moeder stopt met de interactie met een baby gedurende slechts twee minuten, kan de baby onrustig blijven en op zijn hoede voor haar moeder staan, zelfs nadat haar moeder weer normaal met haar in contact komt..