Hoe beïnvloedt het kinderen wanneer hun ouders ze negeren?
Mensen communiceren op verschillende manieren met hun kinderen. Autoritaire ouders neigen ertoe om de wet vast te leggen en strenge straffen uit te vaardigen, terwijl toegeeflijke ouders weinig of geen grenzen stellen. De gezaghebbende opvoedingsstijl, waarin ouders warme, liefhebbende en nog steeds bepaalde grenzen stellen, lijkt het meest effectief. Een vierde stijl, de niet-betrokken ouder, kan echter een aantal problemen veroorzaken voor kinderen die hen in de volwassenheid kunnen volgen.
Sommige ouders vermijden interactie met hun kinderen. (Afbeelding: Jupiterimages / Goodshoot / Getty Images)Niet-betrokken ouders
Onbedoelde ouders negeren, volgens Provider-Parent Partnerships aan Purdue University, in wezen hun kinderen. Net als toegeeflijke ouders stellen ze weinig of geen grenzen, maar ze hebben niet de emotionele warmte die de meeste toegeeflijke ouders vertonen. Niet-betrokken ouders kunnen zelfs verklaringen afleggen aan een kind, zoals 'Het kan me niet schelen wat je doet'. Deze ouders kunnen depressief zijn of overweldigd door de strijd van het dagelijks leven, maar het resultaat is een kind met weinig of geen supervisie, ondersteuning of genegenheid. In sommige gevallen kan de niet-betrokken ouder ronduit nalatig zijn.
Aanhechtingsproblemen
Kinderen vormen relaties met hun ouders - gehechtheidsrelaties genoemd - die verband houden met de hoeveelheid en soort aandacht die de ouders hen geven. Een veilige bijlage resulteert wanneer een kind vindt dat haar ouders betrouwbaar zijn; ze weet wat ze kan verwachten en zal ondersteuning bieden. Het kind voelt zich gewoonlijk op haar gemak om haar wereld te verkennen en kan leren omdat ze veiligheid heeft. Wanneer ouders niet reageren op de behoeften van een kind of haar gevoelens negeren, leert ze dat aan haar behoeften niet zal worden voldaan en dat ze voor zichzelf moet zorgen. Ze zal vaak moeite hebben om relaties met anderen op te bouwen en kan zich agressief gedragen.
Problemen voor de kinderen
Opvoedingsstijlen hebben verschillende effecten op kinderen. De onverschilligheid van de niet-betrokken ouders jegens hun kinderen veroorzaakt een aantal problemen. Kinderen van niet-betrokken ouders hebben weinig emotionele controle. Ze hebben problemen bij het vormen van gehechtheid aan andere mensen. Ze zijn gemakkelijk gefrustreerd en hebben meer kans op academische problemen en delinquent gedrag, volgens een artikel uit mei 2005 over de UDaily, een website van de University of Delaware. Een artikel op de Cornell University-website zegt dat tieners die door niet-betrokken ouders zijn grootgebracht, waarschijnlijk impulsief en egocentrisch zijn en niet geloven dat er consequenties voor hun gedrag zullen zijn.
Scheiden
Kinderen hebben stabiliteit en voorspelbaarheid nodig. Een van de moeilijkste ervaringen voor een kind is wanneer ouders scheiden en scheiden, volgens 'The Merck Manuals'. Gedurende deze periode zijn de ouders mogelijk in beslag genomen en bieden ze weinig steun aan het kind. Veel kinderen voelen schuld, woede, angst en verdriet tijdens een scheiding. Als een ouder de volledige voogdij heeft en de ouderrelatie rotsachtig is, kan het kind zich verlaten voelen tenzij de niet-verzorgende ouder een extra inspanning doet om een bezoek te brengen, te callen of op een andere manier verbonden te blijven. Wanneer een niet-stoffelijke ouder sporadisch, onvoorspelbaar of helemaal niet op bezoek komt, kunnen kinderen zich afgewezen voelen.
