Hoe absorbeert het lichaam koolhydraten, vetten en eiwitten?
Het spijsverteringskanaal verwerkt elke dag een groot aantal verschillende voedselcomponenten door het gebruik van een grote verscheidenheid aan enzymen en spijsverteringssappen. Koolhydraten, vetten en eiwitten gaan allemaal in een ander tempo door het spijsverteringsstelsel, worden afgebroken tot unieke componenten en worden opgenomen in het lichaam voor gebruik als brandstof of om spieren, botten en organen te herstellen en te bouwen.
Jonge vrouw die deegwaren eet bij lijst. (Afbeelding: matthewennisphotography / iStock / Getty Images)koolhydraten
Koolhydraten beginnen te verteren in de mond, waar enzymen in speeksel beginnen met het breken van complexe moleculen tot eenvoudigere suikers. Opgekauwde koolhydraten passeren dan de slokdarm en maag met weinig extra spijsvertering. In de dunne darm worden ze afgebroken tot de eenvoudigste suikermoleculen, die vervolgens door de wanden van de dunne darm worden opgenomen in de bloedbaan en door het lichaam worden gebruikt als brandstof of voor opslag in de lever worden verzonden voor gebruik op een later tijdstip. Vezels, de onverteerbare celwanden die worden aangetroffen in voedingsmiddelen van koolhydraten, zoals bonen, bruine rijst en volkoren, passeren het spijsverteringskanaal, in wezen onverteerd.
eiwitten
Eiwit wordt gevonden in vlees, eieren, zuivelproducten en bonen en wordt door het lichaam gebruikt om spieren en organen te bouwen. Eiwitmoleculen zijn vrij groot. Kauwen helpt eiwitten af te breken in kleinere deeltjes voor de spijsvertering. Chemische eiwitvertering begint in de maag, waar enzymen de eiwitmoleculen beginnen te verzachten. Een aantal enzymen, waaronder stoffen uit de pancreas, splitsen vervolgens eiwit af in zijn samenstellende aminozuren in de dunne darm. Aminozuren worden via de wand van de dunne darm in de bloedbaan opgenomen en door het lichaam verspreid om verwondingen te herstellen en stervende cellen te vervangen.
vetten
Vetten en oliën lossen niet gemakkelijk op in de waterige spijsverteringssappen van het darmkanaal. Gal, geproduceerd door de lever en opgeslagen in de galblaas, kan hechten aan moleculen van zowel water als vet. Gal splitst conglomeraten van vet in het spijsverteringskanaal op in kleinere geëmulgeerde deeltjes, waar lipase, een vetverterend enzym, het kan afbreken. De afgebroken vetdeeltjes - vetzuren en cholesterol - worden via de darmwanden in de bloedbaan geabsorbeerd, waar ze zich ophopen in de aderen van de borst en vervolgens naar de vetafzettingen door het hele lichaam worden vervoerd om te worden opgeslagen en als brandstof te worden gebruikt. noodzakelijk.
vitaminen
Omdat voedsel wordt afgebroken door spijsverteringssappen, nemen de darmen ook de nodige vitamines op voor gebruik in een verscheidenheid aan lichaamsfuncties, van het bestrijden van ontstekingen tot het herstellen van zenuwbeschadiging. In water oplosbare vitaminen zoals B-complex en C worden alleen geabsorbeerd door de darmwanden in die mate dat het lichaam er direct behoefte aan heeft; overtollig wordt uitgescheiden in de urine, en nieuwe hoeveelheden van deze vitaminen moeten elke dag worden geconsumeerd voor een optimale gezondheid. In vet oplosbare vitamines zoals A, D, E en K worden via de darmwand geabsorbeerd en opgeslagen in de lever en vetweefsel, of lichaamsvet, voor gebruik wanneer nodig.
