Glutenbloem versus vitaal tarwe-gluten
Vitale tarwegluten en glutenmeel, ook wel eenvoudigweg tarwegluten genoemd, verwijzen naar hetzelfde: een extractie van het eiwit in tarwemeel zonder zetmeel. Vitale tarwegluten wordt verkocht als een los "meel" in supermarkten en natuurvoedingswinkels, waar het, gemengd met water en specerijen, seitan maakt, een vegetarisch "vlees" dat rijk is aan eiwitten. Vitale tarwegluten kunnen ook worden toegevoegd aan regulier meel om het gehalte te verhogen, waardoor hoogglutenmeel wordt gemaakt, wat ideaal is voor het bakken van meer rauw brood. Zelfgemaakte seitan bevat minder toegevoegd vet en vullers dan commerciële seitan, die ook vaak extra natrium bevat.
Iemand kneedt deeg. (Afbeelding: Geshas / iStock / Getty Images)Voedingsprofiel
Een halve kop vitale tarwegluten, of glutenmeel, weegt ongeveer 50 gram en maakt 3 ons seitan wanneer je het mengt met 2/3 kopje water. Seitan wordt traditioneel gebruikt in de Aziatische keuken als vleesvervanger, hoewel het ook wordt gegeten door vegetariërs en mensen die op zoek zijn naar een vleesvervanger met de textuur en smaak van vlees. Een portie van 3-ounce seitan heeft 185 calorieën, minder dan 1 gram vet, bijna 38 gram eiwit en slechts 14 milligram natrium. In de handel geproduceerd seitan, soms ook wel tarwegluten genoemd, kan meer vet en natrium en minder eiwit bevatten, aangezien producenten vulstof en zout gebruiken om hun seitan te maken. Seitan wordt alleen gemaakt van vitaal tarwegluten en water bevat van nature weinig zout en vet.
Als een proteïne
Seitan dient als een bron van eiwitten in uw dieet, en als u het in een gerecht opneemt, krijgt u elke dag 5 tot 6 1/2 gram eiwitvoedsel aan het Amerikaanse ministerie van Landbouw. Omdat het een zeer hoog eiwitgehalte heeft, maakt het 68 tot 83 procent van de totale aanbevolen hoeveelheid eiwit uit, zoals vermeld door de Centers for Disease Control and Prevention. Terwijl seitan van oudsher is gemaakt tot nep "vlees" in Aziatische gerechten - op smaak gebracht en gevormd om eruit te zien als voedsel zoals kip of garnalen - veel van de kant-en-klare seitan die je in supermarkten vindt, benadrukt het nonmeat aspect van de eten, het kruiden met champignons en het bewaren in stukjes die er gewoon uitzien.
Seitan gebruiken
Terwijl seitan van nature vetarm en natriumarm is, kan kant-en-klare seitan, waaronder seitan die op vlees wordt gekookt, veel toegevoegd vet en natrium bevatten. Sommige bereidingen frituren ook seitan om een knapperige buitenste "schil" te maken die gefrituurde kip of ander vlees nabootst. De American Heart Association beveelt aan dat niet meer dan 25 tot 35 procent van uw voedingsinname uit vetten komt. Om uw seitan gezond te houden, gebruikt u paddestoelen, gedroogde specerijen en kruiden om uw seitan te kruiden in plaats van zout, omdat het uw natriuminname kan verhogen. Een theelepel zout heeft 2000 milligram natrium, wat bijna de aanbevolen bovenste inname is van 2.300 milligram per dag. Voor mensen ouder dan 51, van Afro-Amerikaanse afkomst of met een voorgeschiedenis van hartaandoeningen of nieraandoeningen, daalt de aanbevolen inname van de bovenste inname tot 1500 milligram per dag.
Meel rijk aan gluten
Vital tarwegluten kunnen ook worden toegevoegd aan meel om hun glutengehalte te verhogen, hoewel sommige meelsoorten meer van hun natuurlijke gluten behouden tijdens verwerking, omdat ze meer structuur en textuur geven aan gebakken goederen. Broodmeel bevat tussen de 14 procent tot 16 procent gluten, in vergelijking met bloem voor alle doeleinden, dat 10 procent tot 12 procent heeft. Je kunt 1 tot 2 eetlepels vitaal tarwegluten toevoegen aan 1 kopje bloem voor alle doeleinden om het glutengehalte te verhogen als je geen broodmeel bij de hand hebt. Het extra eiwit in de bloem geeft meer structuur en vorm aan brood, wat vooral gewaardeerd wordt bij ambachtelijk bakken, waarbij broodpannen niet vaak worden gebruikt.
