Calciumgluconaat in hyperkaliëmie
Hyperkaliëmie is een ernstige aandoening die wordt veroorzaakt door overmatige hoeveelheden van het mineraal kalium in de bloedbaan. Onbehandeld, hyperkaliëmie kan leiden tot permanente schade en zelfs de dood door veranderingen in het hartritme. Hoewel hyperkaliëmie een ernstige aandoening is, is het ook een van de gemakkelijkst te behandelen elektrolytafwijkingen. Toediening van calciumgluconaat is de belangrijkste behandeling voor deze aandoening.
Oorzaken van hyperkaliëmie
Hyperkaliëmie kan zich om verschillende redenen ontwikkelen, waaronder het gebruik van bepaalde soorten medicijnen of het eten van voedingsmiddelen met een hoog kaliumgehalte. Bovendien kunnen sommige mensen met chronische ziekten die de nieren beïnvloeden, zoals diabetes, hyperkaliëmie ontwikkelen als de nieren onvoldoende kalium uit het lichaam kunnen filteren. Dit kan resulteren in een opeenhoping van kalium in de bloedbaan. Volgens de Virginia Commonwealth University wordt ongeveer 90 procent van het kalium in het lichaam in de cellen gevonden, 8 procent in de botten en 2 procent in de vloeistof rondom de cellen. Wanneer een persoon hyperkaliëmie ontwikkelt, is het kalium uit de cellen verdwenen en circuleert het in de bloedbaan. Een van de mechanismen van behandeling door calciumgluconaat is het veranderen van de celmembranen om de balans van dat kalium te corrigeren.
Bijwerkingen
Het normale bereik van kalium in de bloedstroom ligt tussen 3,7 en 5,2 milli-equivalenten per liter (mEq / L). Hyperkaliëmie wordt als een kaliumspiegel van meer dan 5,5 mEq / L beschouwd. Het meest significante effect van hyperkaliëmie is dat het veranderingen in het hartritme kan veroorzaken. Een persoon met hyperkaliëmie kan een lage hartslag ontwikkelen, bekend als bradycardie; een extreem hoge hartslag, bekend als tachycardie, of ernstige hartritmestoornissen, waaronder ventrikelfibrillatie of zelfs asystolie, die optreedt wanneer het hart stopt met kloppen. Andere effecten van hyperkaliëmie zijn veranderingen in het neuromusculaire systeem, die spierspasmen, zwakte of zelfs verlamming kunnen veroorzaken.
Hoe werkt calciumgluconaat??
De eerste behandelingsmethode voor hyperkaliëmie is om calciumgluconaat te geven. Tijdens hyperkaliëmie verschuift kalium buiten de cellen en in de extracellulaire vloeistof van de bloedbaan en veranderingen treden op in de spanning van het celmembraan. Hierdoor worden de spiercellen in het lichaam, in het bijzonder het hart, meer prikkelbaar, wat resulteert in ECG-veranderingen en abnormale hartritmes. Calciumgluconaat herstelt de balans van de spanning van het celmembraan; vermindering van de excitatie in de hartspier en het oplossen van veel veranderingen in het hartritme gezien op een ECG.
overwegingen
Van de soorten calcium die worden gegeven voor de behandeling van hyperkaliëmieën, is calciumgluconaat de eerste keuze omdat het gemakkelijk kan worden gereguleerd en er minder risico op toxiciteit is, zoals in gevallen waarin calciumchloride kan worden toegediend. Calciumgluconaat wordt niet altijd gegeven aan patiënten die al medicijnen gebruiken om de hartslag te reguleren, inclusief digoxine, omdat het calciumgluconaat toxiciteit van dat type medicatie kan veroorzaken en de toestand van de patiënt kan verslechteren. In deze situatie rechtvaardigen bepaalde veranderingen in het ECG een zorgvuldige toediening van calciumgluconaat, hetgeen wordt bepaald door een arts. Calciumgluconaat wordt gewoonlijk intraveneus toegediend gedurende een periode van twee tot drie minuten. De effecten ervan duren 30 tot 60 minuten, wat een arts enige tijd kan geven om de oorzaak van hyperkaliëmie te bepalen en om verdere behandeling te bieden door middel van maatregelen zoals dialyse tot juiste kaliumspiegels.