Een verpleegkundige diagnose voor vocht- en elektrolyten-onevenwichtigheden

Een verpleegkundige diagnose is een verklaring die een probleem beschrijft dat verband houdt met de ziekte van een patiënt. Een verpleegkundige maakt een verpleegkundige diagnose door een patiënt te interviewen en te onderzoeken om uit te zoeken welke problemen zij hebben vanwege de ziekte of ziekte waaraan zij lijden. De informatie die de verpleegster uit dit proces verzamelt, geeft de verpleegkundige voldoende bewijs om de diagnose te ondersteunen. Een zorgplan wordt ook gemaakt op basis van verpleegkundige diagnoses.

Verhoogde bloeddruk is een symptoom van overtollige vloeistoffen in het lichaam. (Afbeelding: Ocskaymark / iStock / Getty Images)

Vloeistof- en elektrolyten-onbalans

Vocht in de cellen wordt intracellulaire vloeistof genoemd en vloeistof buiten de cellen wordt extracellulaire vloeistof genoemd. Elektrolyten zijn stoffen zoals natrium en kalium en worden aangetroffen in lichaamswater of vloeistoffen. "Textbook of Basic Nursing" door Caroline Bunker Rosdahl en Mary T. Kowalski stelt dat voor een persoon die gezond is, een normaal evenwicht moet bestaan ​​tussen lichaamsvloeistoffen, elektrolyten, zuren en basen. Een onbalans in elektrolyten of vloeistoffen in het lichaam kan leiden tot overmatige hoeveelheden vocht in het lichaam of uitdroging. Deze aandoening kan optreden als gevolg van hormonale onbalans, een disfunctie in lichaamssystemen die vocht en elektrolyten of andere problemen reguleert.

Problemen

Volgens "Pediatric Nursing by Parul Datta" van Jaypee Brothers en Medical is uitdroging de meest voorkomende vloeiende onbalans. Deze aandoening kan worden omschreven als een tekort aan vloeistoffen en wordt gekenmerkt door symptomen zoals lage bloeddruk, lage urineproductie, gewichtsverlies, verhoogd natriumgehalte in het lichaam, verhoogde hartslag, droge slijmvliezen en verwardheid of veranderingen in de mentale toestand. Het kan worden veroorzaakt door overmatig braken, diarree, bloeden of onvoldoende vochtinname. Een ander probleem in verband met vocht- en elektrolytenbalans is overtollig vocht in het lichaam. Dit probleem kan het gevolg zijn van nier-, hart- of leverfalen, evenals een fout in de reguleringsmechanismen. Beoordeling van een patiënt met een overschot aan vloeistofvolume kan verhoogde bloeddruk, opgezwollen plekken in de huid, opgezwollen nekaders, gewichtstoename, hoest, laag natriumgehalte in het lichaam en verhoogde polsslag aangeven..

Verpleegkundige diagnose

Voordat een verpleegkundige diagnose wordt gesteld, wordt een grondige fysieke beoordeling uitgevoerd samen met onderzoek van de grafiek van een patiënt voor informatie zoals laboratoriumwaarden en medische geschiedenis. Een verpleegkundige kan een borstvoedingsdiagnose maken van "overtollig vochtvolume" voor een patiënt die tekenen vertoont van overmatige lichaamsvloeistoffen. De verpleegkundige baseert haar verpleegdiagnose niet op de medische diagnose van de patiënt. Een patiënt die lijdt aan congestief hartfalen kan bijvoorbeeld tekenen van overmatige lichaamsvloeistoffen vertonen. In dit geval is de medische diagnose congestief hartfalen en is te veel lichaamsvloeistof een probleem dat verband houdt met deze medische diagnose.

Zorgplan

Na het stellen van een verpleegkundige diagnose maakt de verpleegkundige een zorgplan voor de patiënt. Een zorgplan is gericht op het verlichten of elimineren van het probleem dat de verpleegkundige heeft geïdentificeerd. Voor een verpleegkundige diagnose van buitensporig vloeistofvolume, is de focus van het zorgplan het handhaven van de vloeistof- en elektrolytenbalans van een patiënt, zoals blijkt uit de afwezigheid van symptomen die samenhangen met een overmatig vloeistofvolume.

evaluatie

De verpleegkundige implementeert haar zorgplan na het schetsen van de interventies die nodig zijn om het doel van het zorgplan te bereiken. Sommige interventies voor een patiënt met de verpleegkundige diagnose van overtollig vochtvolume zijn de patiënt af te wegen en diuretica toe te dienen op bestelling van een arts. Om het succes van het zorgplan te evalueren of te meten, beoordeelt de verpleegkundige de patiënt op tekenen die verband houden met een te hoog vochtvolume en als deze afwezig of verminderd zijn, wordt het zorgplan als succesvol beschouwd. Als dat niet het geval is, maakt de verpleegkundige een nieuw zorgplan.