Wat zijn de behandelingen voor een gescheurde ligament in de enkel?
Ligamenten houden botten bij elkaar in je hele lichaam. Als je ooit je enkel hebt gedraaid, weet je hoe het voelt om enkelbanden te beschadigen. Deze veelvoorkomende verwondingen, bekend als enkelverstuikingen, treffen meestal de ligamenten aan de buitenzijde van de enkel. Ze worden gecategoriseerd en behandeld op basis van de ernst van de ligamentische verwonding. Graad 1 verstuikingen omvatten ligament strekken zonder duidelijke scheuren. Een graad 2 verstuiking beschrijft een gedeeltelijke ligamentscheur en graad 3 verstuikingen omvatten volledig scheuren van een of meer enkelbanden. De behandeling kan een combinatie van rust, beweging en revalidatie omvatten. Soms is een operatie nodig voor ernstige enkelverstuikingen van graad 3.
Acute fase
Behandeling van enkelbandscheuren tijdens de acute fase - de eerste paar dagen na de verwonding - richt zich op het verminderen van pijn en ontsteking. IJspakketten kunnen om de 3 tot 4 uur tot 20 minuten worden aangebracht, te beginnen onmiddellijk na het letsel. Een koude applicatie helpt de pijn te verminderen door je zenuwen minder gevoelig te maken en is de eerste dagen na een blessure het meest effectief. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen, zoals ibuprofen (Advil, Motrin), naproxen (Aleve) of aspirine, kunnen tijdens deze fase pijn verlichten en ontstekingen verminderen. Door uw been zo veel mogelijk op te heffen, wordt zwelling beperkt en verminderd. Uw arts kan krukken aanbevelen, een ondersteunende schoen, elastisch verband en / of een spalk om uw enkel te beschermen tegen verdere verwonding.
Subacute fase
De subacute fase van genezing begint rond dag 4 en duurt voort tot 2 weken na een enkelbandletsel. Tijdens deze fase beginnen range-of-motion oefeningen de enkelstijfheid te verminderen die wordt veroorzaakt door zwelling. U kunt fysiotherapie krijgen, inclusief echografie en elektrische stimulatie, om genezing te bevorderen en oefeningen om uw mobiliteit te verbeteren. Oefeningen kunnen bestaan uit het tekenen van het alfabet in de lucht met je tenen, enkelcirkels, zachte stukken en mogelijk niet-lichaamsdragende activiteiten, zoals op een hometrainer. Je zou kunnen beginnen om wat gewicht op je voet te zetten terwijl je loopt. Tijdens deze fase kunt u ook gespeend worden van uw beugel en krukken.
Revalidatiefase
De revalidatiefase van de behandeling begint meestal zodra u volledig gewicht op uw enkel kunt dragen en geen krukken meer nodig hebt om te lopen. Deze fase kan 2 tot 6 weken na het letsel beginnen, met aan het einde van dat tijdsbestek zwaardere ligamententranen. Het doel van deze fase is om beweging, kracht en functie in je enkel te herwinnen. Uw fysiotherapeut kan uw enkel strekken om de stijfheid te verminderen en de beweging te verbeteren. Versterkende oefeningen, zoals verhogingen van de kuiten, scrunches van de handdoekent en teenmerg kunnen worden uitgevoerd.
Functionele fase
Zes weken na de verwonding en daarna richt de behandeling van de enkelbandscheuren zich op het terugkeren naar de volledige functie. Bereik-van-beweging oefeningen gaan door met extra weerstand van een elastische band. Evenwichtige trainingsactiviteiten, zoals staan op een oneffen oppervlak en alleen op uw geblesseerde been staan, zijn ook opgenomen in de behandeling. Functionele activiteiten kunnen ook sportieve en recreatieve activiteiten omvatten, springen en rennen.
Chirurgie
Ernstige graad 3 verstuikingen kunnen een operatie vereisen, vooral als u aanhoudende pijn heeft of consequent het gevoel hebt dat uw enkel gaat geven. In deze situaties kunnen uw gescheurde enkelbanden opnieuw worden vastgemaakt met schroeven. Misschien moet je een cast dragen en krukken gebruiken gedurende 6 tot 8 weken terwijl het ligament geneest. Nadat de cast is verwijderd, begint de behandeling in de subacute fase en verloopt de revalidatie- en functionele fase.
Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen
Zoek medische hulp als u uw enkel verstuikt, zelfs als u denkt dat dit slechts een lichte verwonding is. Vroegtijdige behandeling kan langdurige problemen met bewegingsbeperking en chronische zwakte die zich na dit letsel kunnen ontwikkelen, voorkomen.
