De lange- en kortetermijneffecten van marihuanagebruik

Marihuana, afgeleid van de hennep, Cannabis sativa, is de meest gebruikte illegale stof in de Verenigde Staten, waar het nog steeds een controversieel onderwerp van juridisch debat is. Marihuana heeft veel slangnamen, zoals pot, onkruid en gras. Volgens het National Institute on Drug Abuse (NIDA), probeerden in 2007 bijna 6.000 mensen per dag marihuana; en, met speciale zorg, meer dan 62 procent was jonger dan 18 jaar, wat wijst op marihuana's voortdurende experimenten onder jongeren. Van de 400 chemicaliën in deze stof is delta-9-tetrahydrocannabinol (THC) verantwoordelijk voor de effecten van marihuana op de hersenen.

Brain Effects

Bij het inademen van marihuana wordt THC snel van het ademhalingssysteem naar de bloedsomloop getransporteerd en komt het bloed binnen. Bijgevolg transporteert het bloed THC naar de hersenen en elders door het hele lichaam. Verschillende hersengebieden hebben verschillende hoeveelheden receptoren (voor cannabinoïde) op neuronen (hersenscellen) die worden aangetast door THC omdat ze binden met de THC-chemische stof; gebieden met meerdere van dergelijke receptoren omvatten bijvoorbeeld denkvermogen en concentratie, sensorische waarneming, evenals perceptie van tijd, geheugengebieden, plezier en coördinatie.

Kortetermijneffecten

Vrijwel onmiddellijk na het eerste roken van marihuana beginnen de effecten en kunnen zo lang blijven als twee of drie uur. Een branderig gevoel in de mond, een droge keel, bloeddoorlopen ogen en verhoogde eetlust komen vaak voor. Eveneens, consistent met de meest getroffen hersengebieden, kunnen kortetermijneffecten stoornissen in denken, probleemoplossend vermogen, beoordelingsvermogen en bevattingsvermogen omvatten, evenals een verminderd kortetermijngeheugen. De tijdsperceptie is veranderd en het gedrag wordt beperkt door een verminderde spraak-, concentratie- en coördinatiecapaciteiten. Zintuiglijke waarneming wordt vervormd in termen van visie, gehoor en aanraking. Fysiologisch verlaagt marihuana de bloeddruk, terwijl de hartslag met 20 tot 100 procent toeneemt, wat tot drie uur kan duren. Deze daling van de bloeddruk, gecombineerd met een verhoogde hartslag, is ernstig omdat, zoals de NIDA meldt, een persoon die marihuana rookt, vier keer meer kans heeft op een hartinfarct (hartaanval) binnen het eerste uur na de inhalatie. Bovendien, hoewel deze stof bekend staat om zijn euforische staat of slaperigheid, kan hij ook angst, paranoia met hallucinaties of paniekaanvallen veroorzaken.

Lange termijn effecten

Chronisch gebruik van marihuana kan later in het leven meerdere gezondheidsproblemen veroorzaken dan alleen de verslaving aan de substantie zelf. Chronisch gebruik gaat bijvoorbeeld gepaard met hoge scores voor angst en depressie, met toegenomen suïcidale denkpatronen en de diagnose van schizofrenie. Een ander belangrijk effect op de lange termijn is hoe THC werkt op het immuunsysteem, dat wil zeggen, het vermindert de functie van het immuunsysteem, waardoor u vatbaarder wordt voor frequente ziekten en infecties. In termen van respiratoire effecten is marihuana krachtiger dan tabak, omdat het volgens de NIDA 50 tot 70 procent meer carcinogene eigenschappen heeft dan tabak; het kan dus de kans op het ontwikkelen van longkanker vergroten of op zijn minst een verhoogde vatbaarheid voor frequente longinfecties of obstructie van de luchtweg. Seksuele disfunctie kan ook een langdurig effect hebben.