De langetermijngevolgen van co-slapen met kinderen

In de meeste samenlevingen over de hele wereld slapen kinderen minstens de eerste paar jaar van hun leven met hun ouders. Vroege antropologische studies hebben aangetoond dat in 90 procent van de culturen zuigelingen met hun ouders sliepen, en niet in wiegen of kribben, aldus antropoloog Emmy Elizabeth Warner. Samen slapen is niet beperkt tot primitieve culturen. Een meerderheid van de Japanse kinderen slaapt samen met hun ouders in de vroege schooltijd en half slaapt de helft samen met hun ouders tot het midden van de tienerjaren, volgens meerdere bronnen, waaronder slaap en ademhaling bij kinderen. De westerse cultuur heeft lang geleden de nadruk gelegd op onafhankelijkheid in slaapplaatsen, en moedigde ouders aan om baby's in wiegjes of wiegen te laten slapen, vaak in een eigen kamer. Ondanks opvallende verschillen in attitudes in de meeste westerse culturen, ongeveer 26 procent van de Amerikaanse kinderen in de leeftijd van 2 tot 9 maanden altijd of bijna altijd co-slapen met hun ouders, volgens Natural Child.

Familie samen slapen. (Afbeelding: 8213erika / iStock / Getty Images)

Onafhankelijkheid van een sterkere hechting

Een impliciete reden om baby's en kinderen gescheiden van hun ouders te laten slapen is het aanmoedigen van meer onafhankelijkheid van het kind. Ironisch genoeg suggereert het meeste onderzoek dat samen slapen een grotere onafhankelijkheid en autonomie bevordert naarmate kinderen groeien, aldus Kids Internet Radio. Het idee dat eerdere ervaringen van invloed zijn op het latere functioneren is de sine qua non van de psychologische en ontwikkelingstheorie. Tevredenheid met de behoefte van baby's en kinderen aan gehechtheid, aandacht en menselijk contact, zoals gebeurt in samen slapen, zorgt voor meer zelfvertrouwen en achting bij kinderen, volgens Mother-Baby Behavioral Sleep Laboratory.

Lichamelijke gezondheidsvoordelen

Kinderen die samen slapen hebben op de korte en lange termijn een betere gezondheid, aldus Kids Internet Radio. Antropoloog en slaaponderzoeker James McKenna van Notre Dame biedt verschillende verklaringen voor deze bevinding. Ten eerste worden baby's gekalmeerd door de aanwezigheid van hun ouders en huilen daarom minder. Baby's die huilen vanwege de scheiding van hun ouders, maken meer van het stresshormoon, cortisol, vrij tijdens hun stress. Chronische blootstelling aan cortisol beïnvloedt het immuunsysteem nadelig. Aan de andere kant krijgen baby's die bij hun moeder slapen twee keer zo vaak borstvoeding, aldus dr. McKenna, die het functioneren van hun immuunsysteem verbetert..

Gelukkiger en beter aangepast

Verschillende onderzoeken die zijn beschreven op de website van Dr. McKenna, Mother-Baby Behavioral Sleep Lab, suggereren dat co-sleeping de geestelijke gezondheid en het welzijn verbetert. Een studie van Engelse schoolkinderen vond dat kinderen die nooit met hun ouders sliepen, meer angst hadden dan kinderen die altijd bij hun ouders sliepen. Op dezelfde manier waren Engelse schoolkinderen die alleen sliepen minder bedreven in het omgaan met stress, waren ze moeilijker te hanteren en waren ze minder onafhankelijk dan kinderen die bij hun ouders sliepen. Een multi-etnische studie van 1400 volwassenen vond dat degenen die als kind sliepen een grotere tevredenheid over het leven rapporteerden. Dr. McKenna merkt op dat deze correlationele studies niet noodzakelijk aangeven dat deze positieve uitkomsten directe effecten van co-slapen zijn. Co-sleeping is eerder een onderdeel van een systeem van gehechtheid en relaties die interageren met de eigen kwaliteiten van het kind, die in de loop van de ontwikkeling bijdragen aan de kenmerken van volwassenen.