Startpagina » Diseases and Conditions » De effecten van een overdosis slaappillen

    De effecten van een overdosis slaappillen

    Slaapmiddelen zijn onderdrukkers van het centrale zenuwstelsel. De meeste kalmerende middelen en slaappillen behoren tot een klasse van medicijnen die benzodiazepinen worden genoemd. De Amerikaanse Food and Drug Administration heeft hypnotica, een klasse van psychoactieve geneesmiddelen, goedgekeurd voor de behandeling van slaap- en angststoornissen. Slaappillen verminderen het zenuwstelsel en veroorzaken slaperigheid. In grotere doses kunnen ze echter bewusteloosheid veroorzaken, zegt de Alberta Health Services.

    Slaperigheid

    Elke slaappil heeft een "kater" -effect dat zowel de neurale output tijdens de slaap als de enzymatische activiteit overdag vermindert. We voelen ons slaperig, minder oplettend en slaperig gedurende de dag, omdat onze lichamen deze medicijnen in een lager tempo metaboliseren. Naarmate de dosis stijgt, veroorzaakt de slaappil een verslechtering van het cognitief functioneren en de psychomotorische prestaties, zoals beoordeling, snelheid en nauwkeurigheid, volgens de Alberta Health Services..

    Slaapapneu

    Slaapmiddelen kunnen gevaarlijk zijn voor uw gezondheid omdat ze de neiging hebben om de spieren in de keel te ontspannen en de ademhaling te belemmeren. Een overdosis slaappillen kan ook slaapapneu veroorzaken, een ademhalingsobstakel volgens het UC San Diego Health System. Artsen vermoeden ook dat slaapapneu tijdens de slaap een van de belangrijkste doodsoorzaken is.

    Dood

    Een overdosis slaappillen kan iemand doden binnen een paar minuten na het ontbreken van zuurstof in de longen, merkt het UC San Diego Health System op. Slaapmiddelen binden zich aan GABA-receptoren, de meest voorkomende klasse van receptoren op het oppervlak van zenuwcellen in het centrale zenuwstelsel (CZS). Deze sensorische GABA-receptoren reageren op een hoofdremmende neurotransmitter van het CZS, gamma-aminoboterzuur genoemd. Slaapmiddelen werken door het stimuleren van de activiteit van het zenuw-gamma-aminoboterzuur dat vervolgens de permeabiliteit van negatief geladen chloride-ionen naar de zenuwcellen verhoogt. Als een resultaat wordt de binnenkant van de zenuwcel meer negatief geladen ten opzichte van de buitenkant, waardoor verdere activiteit wordt belemmerd. De zenuwcellen stimuleren niet langer de ademspieren, waardoor je zuurstof wordt onthouden.