Holotrope ademhalingstechniek
Holotropische ademhaling is een techniek ontwikkeld door Dr. Stanislav Grof en zijn vrouw in het midden van de jaren 1970. Als psychotherapeut was Grof betrokken bij eerdere testen op het therapeutisch potentieel van LSD. Toen psychedelica per direct in de jaren zestig werden verboden, ontwikkelde Grof holotrope ademhaling als een middel om de psychedelische ervaring van LSD te simuleren zonder het medicijn zelf. Grof definieert holotropisch als "dat wat tot heelheid leidt". Vraag uw arts voordat u begint of holotropisch ademen veilig is voor u, vooral als u hart- en vaatproblemen, hoge of lage bloeddruk, glaucoom, zwangerschap, recente chirurgie, epilepsie, astma of geestesziekte heeft.
Een vrouw ligt op haar rug op een yogamat. (Afbeelding: LuminaStock / iStock / Getty Images)omgeving
Holotropische ademhaling is ontworpen om de adempauze diepere niveaus van hun psyche te laten ervaren dan gewoonlijk beschikbaar zijn in een normale waaktoestand. Daarom begint ademen meestal met het maken van een geschikte instelling. Een rustige locatie, zoals zou worden gebruikt voor een retraite, wordt vaak gebruikt en een comfortabele kamer die kan worden verduisterd, moet worden gekozen. De adempauze gaat meestal gepaard met een oppas en soms een geavanceerdere facilitator. Ontspannende muziek moet van tevoren worden gekozen en in een formaat worden gespeeld dat continu uren spelen mogelijk maakt.
Ontspanning
De ademhaling ligt op de rugligging op een mat met gesloten ogen. De begeleider of begeleider leidt de ademhaler vervolgens door een meditatieve visualisatie om diepe ontspanning te creëren. Als je de adempauze hebt, zou je tijdens deze periode langzaam en diep ademen terwijl je toestaat dat alle delen van je lichaam ontspannen. Aan het einde van de geleide meditatie worden de lichten gedimd en mag de muziek op voldoende volume spelen om externe ruis te blokkeren.
Ademen
Zodra de muziek begint, versnelt u als de adempauze uw ademhaling naar een punt in de buurt van hyperventilatie. Het doel is om diep te blijven ademhalen, maar dit snel te doen. Adem in via de neus en door de mond. Blijf op je rug blijven ademhalen op deze manier gedurende twee tot drie uur, en concentreer je op de interne ervaring en gevoelens die je hebt bereikt door de verschuiving in je gewaarzijn. De oppas en facilitator zijn er om je te helpen op elke manier die je nodig hebt. Sommige hoestende of verstikkende gevoelens zijn niet ongewoon, vooral als reactie op emotioneel geladen ervaringen. Je zou kunnen merken dat je kronkelt, danst, huilt, lacht, huivert, spreekt of een van de vele andere mogelijkheden hebt.
Tekening
Na ongeveer twee uur is de muziek vervaagd tot zwijgen. Jij, de adempauze, hervat geleidelijk een normale ademhaling. Als je klaar bent, open je je ogen en laat je het licht in de kamer weer normaal worden. Neem een pen, een potlood, stift of iets dergelijks en teken een mandala om je ervaring te vertegenwoordigen. Een mandala is een cirkel met daarin vormen, scènes of symbolen. Als je meer artistieke vaardigheden hebt, kun je ervoor kiezen om af te zien van de mandala-vorm en een expressievere foto te maken.
