Startpagina » Diseases and Conditions » Achterkant van de kniepijn

    Achterkant van de kniepijn

    Het opsporen van de oorzaak van pijn in de rug, of posterior, van je knie kan zijn als het oplossen van een puzzel. Veel verschillende omstandigheden kunnen pijn veroorzaken in dit gebied, sommige veel vaker dan andere. Terwijl posterieure kniepijn kan duiden op iets simpels als een spierspanning, kunnen ernstigere problemen zoals een bloedstolsel of tumor ook de schuld zijn. De oorsprong en de aard van de pijn, en eventuele bijbehorende symptomen, helpen de lijst met mogelijke oorzaken te verkleinen. Een lichamelijk onderzoek, beeldvormende onderzoeken en andere tests helpen bij het stellen van een definitieve diagnose.

    (Afbeelding: OcusFocus / iStock / Getty Images)

    Spierverwonding

    Spanningen, of tranen, in een van de spieren die achter de knie kruisen - de hamstrings, gastrocnemius en popliteus - kunnen postieve pijn veroorzaken. Hoewel iedereen deze spieren kan verwonden, lopen mensen die niet flexibel genoeg zijn of niet goed kunnen opwarmen vóór het sporten een hoger risico. Stammen kunnen plotseling optreden of zich geleidelijk ontwikkelen in de loop van de tijd, meestal met saaie, pijnlijke pijn.

    De hamstring-spiergroep aan de achterkant van de dij is vooral actief tijdens hardlopen en schoppen. Hamstringstammen meestal aanwezig met pijn in de achterkant van de knie of dij. Activiteiten zoals het buigen van de knie, schoppen of hardlopen kunnen de pijn verergeren.

    De kuitspier, of gastrocnemius, helpt je voort te bewegen tijdens het lopen of rennen. Een spanning aan de bovenkant van de gastrocnemius veroorzaakt pijn in de achterkant van de knie die verergert bij het buigen van de knie of stijgen naar uw tenen.

    De popliteus-spier helpt bij het stabiliseren van het kniegewricht tijdens beweging. Verwonding aan deze spier kan een uitdaging zijn om te diagnosticeren. Naast pijn in de knieën aan de achterkant en tederheid kan er pijn zijn bij het staan ​​op een licht gebogen knie of bij het naar voren zwaaien van het been.

    Cysten en bursitis

    Een knieholte-cyste, ook bekend als een Baker cyste, treedt op wanneer overtollige gewrichtsvloeistof naar buiten steekt aan de achterkant van het kniegewricht. De aandoening ontwikkelt zich meestal geleidelijk, als gevolg van artritis of een andere aandoening die een ontsteking van het kniegewricht veroorzaakt. Minder vaak treedt een poplitea cyste snel op als gevolg van een kraakbeen-, spier- of bandletsel. Deze cysten produceren vaak een zichtbare knobbel aan de achterkant van de knie, vergezeld van pijnlijke pijn. Er kan pijn of moeite zijn bij het buigen of volledig rechtmaken van de knie. Klikken, vergrendelen of knikken van de knie kan ook voorkomen.

    Kniebursae zijn met vloeistof gevulde zakjes die wrijving tussen de bewegende delen van het gewricht voorkomen. Herhalingsactiviteiten - zoals fietsen, hardlopen of hurken - kunnen een of meer van de slijmbeurzen in de achterkant van de knie doen ontbranden. Ontsteking van deze zakjes, bekend als slijmbeursontsteking, ontwikkelt zich meestal geleidelijk. De pijn begint als een doffe pijn en neemt toe naarmate de ontsteking verergert. Pijn intensiveert met repetitieve, provocerende activiteiten. Het betrokken gebied is meestal zacht.

    Ligament letsel

    De posterior cruciate ligament (PCL) en posterolaterale hoekstructuren van de knie zorgen voor stabiliteit aan het gewricht. Verwondingen aan deze ligamenteuze structuren kunnen resulteren in posterieure kniepijn en treden meestal op als gevolg van een plotselinge, traumatische gebeurtenis.

    De PCL is meestal gewond wanneer een naar achteren gerichte kracht wordt uitgeoefend op de voorkant van de knie - zoals een voorwaartse val op de knie of het raken van de knie op het dashboard tijdens een auto-ongeluk. Zwelling en weglopen van de knie kan optreden bij ernstiger verstuikingen van de PCL, maar dit is niet altijd het geval. Veel mensen met milde tot matige PCL-letsels kunnen lopen, hoewel het kniegewricht stijf en onstabiel aanvoelt.

    De posterolaterale hoekstructuren van de knie omvatten spieren, ligamenten en andere structuren die stabiliteit geven aan het buitenste deel van de achterkant van de knie. Deze structuren zijn het vaakst verwond met buitensporig draaien op een geplant been, of wanneer een klap wordt toegepast op de voorkant van de knie. Afhankelijk van de ernst van de verwonding kan er aanzienlijke instabiliteit in de knie optreden, waardoor het lopen moeilijk wordt. De PCL en de posterolaterale hoek van de knie worden vaak tegelijkertijd verwond.

    Bloedvataandoeningen

    Diepe veneuze trombose (DVT) verwijst naar de spontane vorming van een bloedstolsel in een diepe ader. DVT treft meestal de diepe aders van kuit, knie en dij. Vorming van een stolsel kan leiden tot tederheid in het kalf of achter de knie en kan gepaard gaan met roodheid, zwelling en warmte in het gebied. DVT-risicofactoren zijn roken, recent trauma of een operatie, langdurige immobilisatie of bedrust en het gebruik van vrouwelijke hormonale therapie of anticonceptie. Een DVT kan leiden tot mogelijk levensbedreigende complicaties en vereist een dringende medische behandeling.

    Een minder vaak voorkomende aandoening, genaamd syndroom van de knieholte, kan posterieure kniepijn veroorzaken, samen met gevoelloosheid en tintelingen in het onderbeen en de voet. De aandoening ontstaat door compressie van de popliteale slagader, die achter de knie gaat en zorgt voor zuurstofrijk bloed naar het onderbeen. Kleurveranderingen of verkoeling van de voet en tenen treden vaak op bij insluiting van de knieholte.

    Zwakte van de wand van de popliteale arterie kan ervoor zorgen dat deze gaat balloneren, een aandoening die bekend staat als een popliteal aneurysma. Deze aandoening veroorzaakt vaak geen symptomen, tenzij er zich een stolsel vormt in het aneurysma of het scheurt. Onder degenen die tekenen en symptomen ervaren, omvatten de mogelijkheden posterieure kniepijn, zwelling in het onderbeen en de voet en niet-genezende zweren aan de voet. Popliteal aneurysma breuk is zeer zeldzaam, maar potentieel levensbedreigend, waarbij medische noodhulp nodig is.

    Andere oorzaken

    Posterieure kniepijn kan zelden worden veroorzaakt door andere aandoeningen, zoals een tumor, ischias of andere zenuwproblemen. Kreeften en niet-kankerachtige tumoren die ontstaan ​​uit botweefsel of andere weefsels in de knie kunnen mogelijk leiden tot pijn in de posterieure knie. Pijn ten gevolge van knietumoren begint vaak als een doffe pijn die in de loop van de tijd kan toenemen. Kankertumoren kunnen gepaard gaan met nachtelijk zweten, koorts of onbedoeld gewichtsverlies.

    De ischias zenuwen ontstaan ​​van elke zijde van de onderste wervelkolom en leveren spierkracht en sensorische innervatie aan elk been. Ischias beschrijft compressie van de sciatische zenuw die pijn in de bil, achterkant van de dij en de achterste knie veroorzaakt. Het gebeurt meestal aan slechts één kant en is het slechtst tijdens de vergadering. Het kan ook gepaard gaan met gevoelloosheid en tintelingen in dezelfde gebieden.

    In sommige gevallen kunnen problemen in de heupen de pijn in de achterste knie veroorzaken als gevolg van gedeelde sensorische zenuwen. Zenuwbeschadiging in de benen - als gevolg van diabetes, toxische stoffen of andere omstandigheden - kan in dit gebied ook pijn, gevoelloosheid of tintelingen veroorzaken, hoewel het zelden beperkt is tot alleen de achterste knie.

    Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen

    Elke nieuwe, onverklaarde of verergerende pijn in de achterkant van de knie moet serieus worden behandeld en onmiddellijk aan uw arts worden gemeld. Dit is vooral belangrijk als de pijn het gevolg is van een traumatische verwonding, je moeite hebt met lopen of als het gepaard gaat met risicofactoren of tekenen of symptomen van een DVT of tumor. Zoek dringende medische hulp als u last krijgt van pijn in de zijknie in combinatie met: - kortademigheid. - Snelle, beukende of onregelmatige hartslag. - Duizeligheid, duizeligheid of flauwvallen. - Plotseling hoesten, of ophoesten van bloed.

    Recensie door: Tina M. St. John, M.D.