Wat is een submaximale graded-oefening?

Submaximale graduele oefening is elke fysieke activiteit waarvan de intensiteit met regelmatige tussenpozen tot 85% van uw maximale hartslag toeneemt, volgens de American Council on Exercise. Tot de soorten graduele inspanningstesten die normaal worden gebruikt om uw aerobe capaciteit te vinden, behoren een stationaire fiets en een loopbandtest.

Vrouw die op een tredmolen jogt (Afbeelding: Design Pics / Design Pics / Getty Images)

voordelen

Submaximale graduele inspanningstests kunnen worden toegediend aan deelnemers van verschillende fitnessniveaus, waardoor de tests tijd-efficiënt en kosteneffectief zijn. Volgens ACE kan een enkele inspanningstestsessie een nauwkeurige indicatie zijn van uw huidige aerobe conditie en een nuttig hulpmiddel zijn om uw fitheidsverbeteringen bij te houden in een consistent trainingsprogramma. Regelmatige lichaamsbeweging kan uw hartslagreactie op een bepaalde trainingsintensiteit verminderen. Deze cardiovasculaire aanpassing is een teken dat uw aerobe conditie is verbeterd. Artsen kunnen tests met submaximale graduele inspanning gebruiken als een eenvoudig en kosteneffectief hulpmiddel om ziektetoestanden, zoals hart- en vaatziekten, te diagnosticeren en trainingsprogramma's voor te schrijven aan patiënten.

Maximale hartslag

Submaximale inspanningstests wijzen op zuurstofverbruik, een maat voor aerobe conditie, door uw hartslagrespons te registreren tijdens een submaximaal uitje van inspanning. Tijdens een submaximale graduele inspanningstest neemt uw hartslag toe naarmate uw trainingsintensiteit toeneemt. Het intensiteitsniveau van de oefening die u doet voordat u 85 procent van uw maximale hartslag hebt bereikt, is een indirecte indicatie van uw aerobe conditie. Als u een man bent, kunt u uw geschatte maximale hartslag berekenen met behulp van de volgende formule: 220 - uw leeftijd in jaren. Als je een vrouw bent, vermenigvuldig je leeftijd met 0,88, trek dan het antwoord af van 206 om je maximale hartslag te vinden. Raadpleeg echter een arts voor de meest nauwkeurige informatie.

Testmethoden

Voorkeursmethoden voor inspanningstests gebruiken de stationaire fiets en de loopband. Er zijn veel oefen-teststijlen ontworpen voor elk apparaat, met kleine verschillen. Tijdens een typische gesorteerde fitnesstest worden uw gewicht, lengte, bloeddruk en hartslag geregistreerd en wordt uw maximale hartslag berekend. Je oefent met lage intensiteit tot je een stabiele hartslag hebt bereikt en verhoogt dan de intensiteit. Loopbandtests verhogen de elevatie en fietstests verhogen de weerstand. Snelheid blijft constant gedurende de test. De hartslag wordt continu geregistreerd, omdat de intensiteit periodiek wordt verhoogd. De submaximale graduele fitheidstest stopt wanneer uw hartslag 85 procent van uw maximale hartslag bereikt of als u denkt dat u niet verder kunt.

Opgeleide professionals

Voor de meest nauwkeurige resultaten moet een fitheidstest worden gecontroleerd en de resultaten worden geanalyseerd door een getrainde gezondheidswerker, zoals een gecertificeerde atletiektrainer, een inspanningsfysioloog, een verpleegkundige of een arts. De maximale hartslag kan van persoon tot persoon sterk verschillen. Verkeerde berekeningen van uw maximale hartslag kunnen leiden tot een overschatting van uw conditie en kunnen leiden tot letsel of schadelijke gevolgen voor de gezondheid, evenals een verkeerd uitgevoerde sumaximal graduele inspanningstest.