De beste manier om op te warmen voor een gewichtheftraining

Warming-up van uw lichaam vóór een gewichtheffen sessie verhoogt de spier- en bindweefselelasticiteit, de bloedstroom, de lichaamstemperatuur en de activiteit van het zenuwstelsel. Aangezien gewichtheffen er in verschillende vormen is - inclusief Olympisch hijsen, kettlebell training en kabelmachine training - zou de beste manier om op te warmen afhangen van het type gewichtheffen dat je doet.

Dynamische flexibiliteit kan u helpen beter te tillen dan standaard rekken. (Afbeelding: Medioimages / Photodisc / Photodisc / Getty Images)

Beweging, geen spieren

Hoewel de meeste studieboeken en fitnesscertificeringen nog steeds aanbevelen dat je verschillende spieren in je lichaam rekt voordat je gaat trainen, heeft veel onderzoek aangetoond dat uitrekken je prestaties kan remmen en het risico op letsel niet vermindert. Een studie uitgevoerd aan de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill liet zien dat proefpersonen die dynamische warming-ups uitvoerden hogere prestaties hadden in de verticale springtest dan degenen die net standaard strekoefeningen deden. Dynamische flexibiliteit, die uw spieren en gewrichten herhaaldelijk binnen uw volledige bewegingsbereik beweegt, moet vóór het gewichtheffen worden uitgevoerd, omdat het hogere neurale activiteit stimuleert en de elasticiteit van het weefsel verhoogt. Statisch rekken, dat een uitrekking houdt gedurende 20 tot 30 seconden, vermindert de neurale activiteit en bereidt uw spier- en zenuwstelsel niet voor om te bewegen.

Sample warming-up oefeningen

Dynamisch rekken kan één of meerdere spiergroepen benadrukken. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om op te warmen door te squatten of lunges uit te oefenen, die op veel spiergroepen werken, of door je achterwaartse trappen te trainen die de quadriceps benadrukken. Andere dynamische strekkingen van het lagere lichaam omvatten laterale beenschommelingen, uurwerkuitval en zelfs specifieke martial arts-schoppen en voetenwerk zoals de capoeira ginga. Dynamische delen van het bovenlichaam omvatten armbewegingen, staande stamdraaien, viervoetige bochtdraaien en figuur-achten met een lichte medicijnbal. Ontwikkel altijd een stabiel ademhalingspatroon en bewegingsritme wanneer u dynamische rekoefeningen uitvoert.

Wees specifiek met beweging

In plaats van verschillende opwarmingsoefeningen te kiezen om willekeurig te doen, kies degenen die op dezelfde manier bewegen als de bewegingspatronen van de training. Als u bijvoorbeeld zware kettlebell-schommels of deadlines met een halterlift gaat doen, warm dan op met Zonnegroet en schouderretractie-oefeningen in plaats van uw benen en heupen op de grond te laten uitrekken. Dit is gebaseerd op het SAID-principe, dat staat voor een specifieke aanpassing aan opgelegde eisen. Dit verwijst naar het vermogen van je lichaam om beter te worden en je aan te passen aan wat het speciaal heeft gedaan, zegt fysiotherapeut Tony Ingram. In een studie gepubliceerd in het Journal of Strength and Conditioning Research van april 2013, ontdekten onderzoekers aan de Universiteit van Waterloo in Ontario, Canada dat proefpersonen die passieve of geassisteerde rekoefeningen uitvoerden, geen verbeteringen te zien gaven in de manier waarop ze functionele beweging uitvoerden patronen, zoals longeren, reiken en uitbreiden van hun heup vanuit een staande positie. Ze concludeerden dat, hoewel strekken de heupflexibiliteit verbeterde, er geen overdracht was naar hoe goed ze bewegen.

Mix verschillende warming-ups samen

Algemene warming-ups doen, zoals fietsen of touwtjespringen, met specifieke warming-ups kunnen je helpen meer kracht te krijgen. Onderzoekers aan de Bandeirantes Universiteit van São Paulo in Brazilië hadden één groep proefpersonen die bepaalde opwarmingen uitvoerden voorafgaand aan het uitvoeren van een oefening in de benenpers, terwijl de andere groep 20 minuten fietsen en de specifieke opwarmingen uitvoerde. De tweede groep presteerde gemiddeld 8,4 procent beter dan de eerste groep. De onderzoekers stelden dat de algemene warming-ups, hoewel ze niet bewegingsspecifiek waren, de lichaamstemperatuur verhoogden, waardoor de hoeveelheid kracht die de spieren en het zenuwstelsel produceerden, toenam..