Tae Kwon Do Vs. Braziliaans jiu jitsu

Tae kwon do en Braziliaanse Jiu-Jitsu zijn op grote schaal beoefend vechtsporten. Wereldwijde televisiekijkers zagen tae kwon doen toen het vuist werd gedemonstreerd op de Olympische Zomerspelen in Zuid-Korea in 1988. De populariteit van de Braziliaanse Jiu-Jitsu steeg toen de formidabiliteit ervan werd getoond in het Ultimate Fighting Championship in de jaren negentig. Beide krijgskunsten leren effectieve technieken, maar tae kwon do en Brazilian Jiu-Jitsu hebben enorm verschillende benaderingen van vechten.

Tae kwon do beoefenaars kunnen indrukwekkende trappen uitvoeren. (Afbeelding: Hemera Technologies / AbleStock.com / Getty Images)

Geschiedenis

Volgens de American Taekwondo Association zijn de wortels van deze kunst terug te voeren op het oude Korea. De ATA zegt dat de gedocumenteerde geschiedenis van tae kwon do begon in de jaren 1900. De stijl kreeg zijn naam toen veel Koreaanse vechtsportstijlen werden verenigd in 1955. Tae kwon do kan worden vertaald als 'de weg van de hand en de voet'. De internationale Braziliaanse Jiu-Jitsu Federatie zegt dat de worstkunst werd ontwikkeld in de vroege jaren 1900. Een Japanse judo en jujutsu-meester reisde naar Brazilië, waar hij Carlos Gracie doceerde. De familie Gracie beoefende deze leringen en ontwikkelde uiteindelijk hun eigen stijl, die de Braziliaanse Jiu-Jitsu werd. Zowel tae kwon do als Braziliaans Jiu-Jitsu ontwikkelden een riemrangschikkingssysteem voor de vooruitgang van studenten.

Taekwondo

Tae kwon leert verschillende stans- en blokkeringstechnieken, maar de primaire focus van de kunst ligt op schoppen. Als je een taekwondo-demonstratie bekijkt, zul je waarschijnlijk een verscheidenheid aan springende en vliegende trappen zien. De roundhouse-kick wordt vaak gebruikt in deze krijgskunst. Deze kick wordt uitgevoerd door horizontaal op je tegenstander te trappen met de bal of de bovenkant van je voet. De roundhouse-kick is een snelle, krachtige trap die vaak wordt gebruikt om punten te scoren in taekwon-wedstrijden. Taekwondo studenten brengen ook veel tijd door met het oefenen van poomse. Deze gechoreografeerde routines helpen studenten hun technieken te verfijnen.

Braziliaans jiu jitsu

In tegenstelling tot tae kwon do leert de Braziliaanse Jiu-Jitsu niet veel trappen. Beoefenaars van deze krijgskunst besteden niet eens veel tijd aan hun voeten. Braziliaanse Jiu-Jitsu is in de eerste plaats een kunst die de grond onder druk zet. Als je deze kunst bestudeert, leer je hoe je verschillende soorten sloten en smoorspoelen op de grond moet doen. Een populaire techniek is bijvoorbeeld de driehoeksverstoring. Deze effectieve manoeuvre wordt uitgevoerd door je benen om de nek van je tegenstander te wikkelen. Je beperkt de bloedtoevoer naar de hersenen van je tegenstander door met zijn benen in zijn nek te knijpen. De driehoekssmoring kan een tegenstander snel bewusteloos maken.

overwegingen

De winnaar van een gevecht tussen een taekwondo vechter en een Braziliaanse Jiu-Jitsu beoefenaar is moeilijk te voorspellen. Om succesvol te zijn, moet een Tae Kwon-jager zijn tegenstander gewoonlijk op schopbereik houden. Een krachtige kick geleverd aan het hoofd kan snel een Braziliaanse Jiu-Jitsu-jager uitschakelen. Als een Braziliaanse Jiu-Jitsu beoefenaar in staat is om de kloof te dichten en een tae kwon do stylist naar de grond te brengen, dan is de kicker in moeilijkheden. Taekwondo doen studenten meestal niet veel tijd om te leren hoe ze zichzelf moeten verdedigen tegen sloten en stikken op de grond.