Rehab-oefeningen voor een gebroken scheenbeen of fibula
Een gebroken been kan van grote invloed zijn op uw vermogen om dagelijkse taken uit te voeren, zoals lopen en rijden. Rehab wordt vaak uitgevoerd door middel van fysiotherapie voor een gebroken tibia en fibula om bewegingsbereik, kracht en functionele mobiliteit te herstellen.
Rehab-oefeningen herstellen bewegingsbereik na een beenfractuur. (Afbeelding: kokouu / iStock / GettyImages)Onderbeen anatomie
Het onderbeen herbergt twee lange botten die parallel aan elkaar lopen. De scheenbeen is je grote scheenbeen en loopt aan de binnenkant van je onderbeen. De fibula is een kleiner bot dat langs de buitenkant van het onderbeen loopt. De uiteinden van deze twee botten vormen de benige bultjes aan beide kanten van je enkel.
Het scheenbeen is het enige onderbeenbeen dat uw lichaamsgewicht ondersteunt. Volgens MedScape zijn tibiafracturen de meest voorkomende langdurige botblessures in het lichaam. Omdat het scheenbeen en de kuitbeen zijn verbonden door sterk weefsel, kunnen fibulafracturen optreden met trauma aan het scheenbeen.
Het onderbeen bevat ook belangrijke zenuwen en bloedvaten. De gemeenschappelijke peroneale zenuw wikkelt zich rond het bovenste uiteinde van de fibula en kan worden beschadigd door fibulafracturen. Als uw onderbeenfractuur de huid breekt, kan schade aan grote slagaders in het gebied ook aanzienlijk bloedverlies veroorzaken.
Lees verder: Trainen met een Tibia-fractuur
Onderbeen fracturen
Fracturen van de tibia of fibula een periode van immobilisatie vereisen om het bot te laten genezen. Dit kan worden bereikt met een gegoten of verwijderbare beugel, afhankelijk van de ernst van uw verwonding.
In sommige gevallen, zoals botbreuken in meerdere stukken of als de botten niet handmatig opnieuw uitgelijnd kunnen worden, kan een operatie nodig zijn. Deze procedure, bekend als open reductie interne fixatie (ORIF), omvat de plaatsing van platen en schroeven om het bot in de juiste positie te houden. Soms worden breuken extern gefixeerd met tijdelijke pinnen of andere fixatieapparaten die worden verwijderd zodra het bot geneest.
Lopen na een gebroken scheenbeen of fibula
Rehab begint meestal met looptraining na een gebroken tibia en / of fibula. Meestal kunt u het gewonde been niet gedurende minstens vier weken belasten.
Daarna zul je waarschijnlijk verdergaan met het toegestaan worden om je teen op de grond te raken, dan gedeeltelijke gewichtsbelasting van een bepaald percentage van je lichaamsgewicht, en dan uiteindelijk volledig belastend. Volgens NYU Langone Medical Center kan het hervatten van normaal lopen na een gebroken tibia of fibula twee tot vier maanden duren, afhankelijk van je specifieke blessure.
Broken Leg Exercises
Fysiotherapie voor een gebroken tibia en / of kuitbeen kan al binnen een week na uw blessure beginnen. Als een operatie nodig is, ziet een fysiotherapeut u misschien zelfs in het ziekenhuis om u te trainen in het gebruik van krukken.
Oefeningen met gebroken been kan beginnen terwijl je onderbeen nog in een gipsverband zit. Oefeningen zoals het recht omhoog gaan van benen en het buigen en richten van de knie houden uw heup- en kniegewrichten los en helpen de beenkracht te behouden terwijl uw bot heelt.
Straight Leg Raises
Rechte been verhoogt Versterk de spieren rond je heup en knie.
HOE JE DAT DOET: Lig op je rug, buig je niet gewonde knie en plaats je voet op de grond. Strek je knie op de geblesseerde kant en til het been op naar het plafond - tot de hoogte van de gebogen knie. Laat het been langzaam zakken. Herhaal dit 10 keer en werk maximaal drie sets op een rij.
Enkel bewegingsbereik
Actieve bewegingsoefeningen van de enkel om stijfheid te verminderen, begint nadat je cast is verwijderd. Actieve beweging helpt ook om zwelling te verminderen. Voer twee tot drie keer per dag oefeningen uit.
HOE JE DAT DOET: Ga op een stoel zitten of aan de rand van een tafel met je been van de grond. Voer enkelcirkels uit, zowel met de klok mee als tegen de klok in, 10 keer per richting.
Richt je tenen naar de grond; strek ze dan 10 keer naar het plafond. Teken het alfabet in de lucht met je grote teen en verplaats je enkel zo ver mogelijk in elke richting, zonder pijn.
Lees verder: Oefeningen die de zwelling van de enkels verminderen
Passieve stretching-oefeningen
Passief bewegingsbereik oefeningen worden vaak eerst uitgevoerd door uw therapeut, en kunnen dan aan u worden geleerd als onderdeel van uw thuistrainingsprogramma.
HOE JE DAT DOET: Zit met je been recht voor je uit. Doe een handdoek of riem om de bal van je voet en houd één uiteinde in elke hand. Trek voorzichtig aan de handdoek om je tenen naar je hoofd te strekken. Stop wanneer je een treksensatie voelt in de achterkant van je kuit. Houd 20 tot 30 seconden vast; ontspan dan.
Herhaal drie keer. Rek niet uit tot het punt van pijn - dit kan verdere schade aan uw helende botten veroorzaken.
Lees verder: Enkel inversie en eversie oefeningen
Versterk je enkel
Versterkende oefeningen want je enkel begint in een zittende of niet-dragende positie. Een bewegingsband kan worden toegevoegd aan bewegingsactiviteiten om je spieren te versterken, als onderdeel van je oefeningen voor de fysiotherapie van tibiafracturen.
HOE JE DAT DOET: Zit met je been rechtuit. Lus de weerstandsband rond de bal van je voet. Houd de uiteinden van de band in één hand, of bind het aan een veilig voorwerp, zoals een tafelpoot.
Pas de band zo nodig aan om weerstandsoefeningen in vier richtingen uit te voeren - met je tenen naar beneden, met je voet omhoog naar je hoofd, draai je voet naar binnen en draai je voet naar buiten. Herhaal 10 keer in elke richting en werk maximaal drie sets op een rij. Naarmate de oefening eenvoudiger wordt, gebruikt u een band met verhoogde weerstand.
Train je tenen
Teenversterkende oefeningen hulp bij het verbeteren van het lopen na een gebroken tibia of fibula door zich te richten op de kleinere spieren in uw voet.
HOE JE DAT DOET: Ga op een stoel zitten met je voeten op de grond. Plaats knikkers op de grond naast je voeten. Gebruik je tenen om een knikker te pakken, til ze apart op en plaats ze in een beker. Herhaal deze activiteit enkele minuten.
U kunt ook een handdoek plat op de grond leggen en deze met uw tenen opensnijden. Leg vervolgens met je voet plat op de grond je tenen op en houd ze twee tot drie seconden vast. Ontspan en herhaal 10 keer.
Gemeenschappelijke peroneale zenuwbeschadiging
De gemeenschappelijke peroneale zenuw is een tak van de grote heupzenuw die langs de achterkant van je been loopt. Fibula-fracturen die dicht bij het kniegewricht voorkomen, kunnen deze zenuw ook beschadigen. Zenuwletsels worden gediagnosticeerd met elektromyografie of het meten van elektrische signalen in een spier, en met zenuwgeleidingstests, die beoordelen hoe lang het duurt voordat elektrische berichten langs een zenuw lopen.
De gewone peroneus zenuw drijft spieren aan die je voet en tenen naar het plafond optillen en geeft een gevoel aan de buitenkant van het onderbeen en de bovenkant van de voet. Schade aan deze zenuw kan het moeilijk of zelfs onmogelijk maken om je voet op te tillen terwijl je loopt, en je zou je teen kunnen vangen en je balans verliezen. Deze voorwaarde wordt genoemd "voet laten vallen."
U kunt ook een slappinggeluid waarnemen wanneer uw voet de grond raakt. Dit kan verbeteren met versterkende oefeningen, maar een enkelbrace, een enkel-voet-orthese (AFO) genoemd, kan in eerste instantie nodig zijn om te helpen met balans terwijl je zenuw geneest. In zeldzame gevallen kan de gemeenschappelijke peroneus worden gescheurd door een fibulafractuur, die operatief herstel vereist.
Krijg uw saldo
Evenwichtsactiviteiten beginnen zodra je volledig op je been kunt rusten en veilig kunt lopen na een gebroken tibia en fibula. Deze oefeningen, soms genoemd proprioceptie-activiteiten, breng uw been opnieuw onder leren hoe u uw evenwicht kunt bewaren. Receptoren in je spieren, pezen en ligamenten geven feedback aan je hersenen wanneer je staat om te helpen je evenwicht te bewaren. Deze receptoren hebben geen dienst wanneer uw gebroken been geïmmobiliseerd is en opnieuw moet worden ontwaakt.
Gewicht verschuivende oefeningen laat je het evenwicht herwinnen met de hulp van je niet gewonde been.
HOE JE DAT DOET: Ga met je voeten op heupbreedte uit elkaar staan. Verplaats je gewicht naar het gewonde been en houd het 10 tot 20 seconden vast. Herhaal drie keer. Naarmate je balans verbetert, til je op de tenen van je niet-verwonde been. Werk eraan om alleen op het gewonde been te staan, met de andere knie gebogen. In het begin zul je waarschijnlijk je armen uit je zij moeten steken of op een stabiel oppervlak zoals een muur moeten houden.
Als u eenmaal op één been kunt balanceren, oefent u deze activiteit met uw ogen gesloten of terwijl u op een oneffen oppervlak staat, zoals een kussen.
Cardio-conditionerende activiteiten
Tijdens herstel na een gebroken been, daalt uw activiteitsniveau - en uithoudingsvermogen - aanzienlijk. Zodra uw balans voldoende is, conditioneringsoefeningen worden toegevoegd aan uw revalidatieroutine om uw tolerantie voor activiteit te verbeteren. Deze activiteiten kunnen het gebruik van een elliptische, trapklimmer of loopband omvatten.
Lopen in een rechte richting kan beginnen 12 weken na chirurgische reparatie van het scheenbeen. Uw specifieke tijdlijn voor het hervatten van activiteiten in fysiotherapie voor een gebroken tibia en fibula hangt af van verschillende factoren, waaronder de omvang van uw verwonding, het eerdere niveau van fitheid en fysieke vereisten van uw baan of sport.
Plyometrische trainingsoefeningen
Plyometrische training of springactiviteiten worden uitgevoerd om snelheid en kracht te vergroten. Deze activiteiten leggen veel stress op je benen en worden vaak als laatste toegevoegd aan je revalidatieoefeningen.
plyometrics kan boxsprongen, brede sprongen, squat jumps, klappende pushups en springtouwen bevatten. Vorder met deze oefeningen langzaam onder toezicht van uw fysiotherapeut om overmatige pijn en het risico op hernieuwde verwonding te voorkomen.
Voorzorgsmaatregelen en overwegingen
Fysiotherapie voor een gebroken tibia of fibula omvat vaak modaliteiten zoals warmte, ijs, elektrische stimulatie en pneumatische compressie om te helpen met pijn en zwelling tijdens het revalidatieproces.
Hoewel sommige ongemakken worden verwacht tijdens revalidatieoefeningen, moet u uw therapeut onmiddellijk op de hoogte stellen als u na uw trainingssessie scherpe pijn of meer pijn en zwelling ervaart..
In zeldzame gevallen kan een aandoening met de naam complex regionaal pijnsyndroom optreden na een fractuur in het been. Andere symptomen zijn gevoeligheid voor lichte aanraking, koude ongevoeligheid, kleurveranderingen in de huid en verminderde bewegingsvrijheid.
