Is de Sockeye zalm een veilige vis om te eten?
Sockeye is een van de vijf belangrijkste soorten Pacifische zalm en is over het algemeen een in het wild gevangen vis. Alle zalmen zijn goede bronnen van eiwitten, vitamine B-6, vitamine B-12, niacine, riboflavine, calcium en selenium, een sporenmineraal dat helpt kwik te ontgiften. Zalm is een uitstekende bron van vitamine D, van nature te vinden in heel weinig voedingsmiddelen en een uitstekende bron van omega-3-vetzuren. Deze vetzuren kunnen het risico op hart- en vaatziekten en kanker verlagen en ook de ontsteking van het weefsel verminderen.
Kruiden op zalmfilets van sockeye. (Afbeelding: tab1962 / iStock / Getty Images)Sockeye zalm
Sockeye zalm meet 18 tot 31 inch en weegt 4 tot 15 pond. Hoewel ze groenachtig blauw met zilveren flanken zijn terwijl ze zich in oceaanwateren bevinden, worden ze felrood wanneer ze zich stroomopwaarts bewegen om te spawnen, wat aanleiding geeft tot hun gemeenschappelijke naam van "rode" zalm. Sockeye-zalm leeft in de wateren rond de Noordwest-Amerikaanse en Canadese wateren. Paaien vindt plaats in rivieren tot ver in het zuiden van Oregon, maar de grootste populaties bevinden zich in rivieren in Alaska en de Fraser River in British Columbia, Canada.
Farmed vs. Wild
Alle vissen verzamelen milieutoxine in hun vet. Er zijn meer toxines aanwezig in gekweekte zalm dan de meeste wilde zalm, met name zalm uit Alaska. Terwijl de wilde zalm uit Alaska vis eet uit relatief schoon water, eet gekweekte zalm eten maaltijd gemaakt van gemalen vis. De vissen in de maaltijd bevatten polychloorbifenylen, of PCB's, dioxines en pesticiden uit verontreinigd water, en gekweekte zalm accumuleren die verontreinigingen in hun vet. Boeren gebruiken ook antibiotica op hun vissen.
De meeste gekweekte zalm is Atlantische zalm, maar het is mogelijk om andere soorten te kweken. Let bij het kopen van sockeye op wild gevangen Alaska-vissen. Alaska heeft viskwekerijen verboden, maar velen zijn actief in het westen van Canada. Bedrijven geven vaak afval, antibiotica en chemicaliën af in de oceaan en rivieren, en gekweekte vissen ontsnappen soms in het wild en verspreiden ziekten en parasieten. Dit bedreigt de veiligheid van wilde zalm langs de kustlijnen van Canada en de onderste 48 staten.
Kwik
Kwik loog in grond en water van stortplaatsen, verbrandingsovens en rioolwaterzuiveringsinstallaties als gevolg van onjuiste verwijdering van kwikhoudende producten. Het bouwt zich op in het spierweefsel van vissen die eraan worden blootgesteld, evenals weefsels van mensen die deze vis eten. Dit is met name belangrijk voor zwangere vrouwen en kinderen omdat kwik neurologische problemen kan veroorzaken bij de foetus en het opgroeiende kind. De meeste soorten wilde zalm bevatten weinig kwik en worden als veilig beschouwd.
Aanbevelingen en voedingsbronnen
U kunt tot 50 procent van de verontreinigingen die zich in het vet van de zalm verzamelen, via uw bereidingswijze verwijderen. Verwijder de schil en het zichtbare vet en rooster, gril of bak op een rek. Omdat kwik wordt vastgehouden in spierweefsel, kun je het niet verwijderen, maar het selenium in zalm helpt het te ontgiften. Omdat wilde sockeye van nature laag is in alle verontreinigingen en rijk aan voedingsstoffen, is het veilig en raadzaam om twee tot drie porties per week te eten. Dit geldt zelfs voor zwangere vrouwen, moeders die borstvoeding geven en kinderen. Een portie moet ongeveer de grootte en dikte van je hand zijn.
