Effecten van chloor op zwemmers

Chloor is een geelgroen gas met een sterke geur dat behoort tot de top 10 van meest voorkomende chemicaliën geproduceerd in de Verenigde Staten, vanaf 2011. Gebruikt tijdens de Eerste Wereldoorlog als een chemisch wapen, vandaag de dag gebruikt het desinfecteren van alles van leidingwater tot industrieel afval en rioolwater. In zwembaden doodt chloor potentieel gevaarlijke bacteriën, maar het beïnvloedt ook sommige zwemmers nadelig.

Twee jongens hebben plezier in een overdekt zwembad. (Afbeelding: 4774344sean / iStock / Getty Images)

Blootstelling

Het menselijk lichaam absorbeert chloor voornamelijk door inademing, maar ook via de huid. Bij lage niveaus veroorzaakt chloorinhalatie irritatie aan de huid en ogen, samen met een zere keel of een hoest. Op hogere niveaus veroorzaakt inademing symptomen van astma, zoals piepende ademhaling en beklemming op de borst. Binnenzwembaden zonder goede ventilatie plaatsen zwemmers met een hoger risico op chloorblootstelling en daarmee samenhangende verbindingen zoals chloroform. Chloor wordt gecombineerd met verbindingen in zweet en urine om nog krachtiger irriterende stoffen te vormen, chlooramines genaamd, die direct astma veroorzaken bij inhalatie.

Kinderen

Jongere zwemmers zijn gevoeliger voor de effecten van chloor omdat hun lichaam het gemakkelijker absorbeert dan volwassenen. Meer chloor komt in het bloed van kinderen terecht dan oudere zwemmers. Kinderen die vaak binnenzwembaden bezoeken, hebben een grotere kans op het ontwikkelen van astma. Wetenschappers in een studie uit 2006 vonden een verband tussen de toename van astma in geïndustrialiseerde landen en verhoogde blootstelling aan het chloor in overdekte zwembaden, zoals uiteengezet in het tijdschrift Occupational & Environmental Medicine. Verbeterde ventilatie lost het probleem mogelijk niet op, omdat chloor wordt opgenomen via de huid en de luchtwegen.

Competitieve zwemmers

Een verhoogde activiteit, zoals zwemmen, versnelt de opname van chloor door het lichaam. Professionele zwemmers die veel tijd doorbrengen in overdekte zwembaden, kunnen gevaarlijke hoeveelheden chloor inademen door hun hoge inspanning. Topsporters zwemmen vaak meerdere keren per dag, wat het lichaam niet de tijd geeft om chloor uit het systeem te verwijderen voordat er meer wordt geabsorbeerd. Dit kan leiden tot toxische opbouw in het lichaam. Concurrerende zwemmers hebben meer kans op astma en andere luchtwegaandoeningen.

Over-chloreren

Over-chlorerende zwembaden veranderen het water zuur, wat het tandglazuur van frequente zwemmers kan afslijten, een aandoening die 'zwemmerosie' wordt genoemd. Joseph G. Hattersley, die in 2000 in de Journal of Orthomolecular Medicine schreef, citeert talloze studies die blootstelling aan hoge concentraties koppelen niveaus van chloor tot een hoger risico op ziekten zoals melanoom, blaas en rectale kanker en astma. De term "zwemmer astma" komt steeds vaker voor, omdat meer gevallen van astma verband houden met wedstrijdzwemmen in overdekte zwembaden. Het verminderen van de ziekterisico's houdt in dat de hoeveelheid chloor in zwembaden wordt verlaagd of dat wordt overgestapt op een alternatieve waterzuiveringsmethode.