De 6 stappen van rouw

Elisabeth Kübler-Ross was een vooraanstaande in Zwitserland geboren psychiater die baanbrekend onderzoek verrichtte naar dood, sterven, verdriet en sterfgeval. Haar stadia van verdriet staan ​​beschreven in haar boek 'On Death and Dying' en bevatten oorspronkelijk vijf fasen: ontkenning, woede, onderhandeling, depressie en acceptatie. Vandaag kan de rouwcyclus in zes stadia worden bedacht, de eerste fase is nu een schok, gevolgd door de andere vijf.

Een trieste tiener zit op de trap. (Afbeelding: Hill Street Studios / Blend Images / Getty Images)

Schok

Shock is de eerste reactie op een verlies, hetzij in de vorm van overlijden, echtscheiding of enige andere vorm van verlies die het functioneren van een persoon beïnvloedt. Shock is de reactie die ontstaat uit een gevoel van ongeloof, waardoor het gevoel tijdelijk verdoofd te zijn. Het is een afweermechanisme dat dient om het individu te beschermen tegen overweldigd zijn. Deze fase kan van enkele dagen tot enkele weken duren, afhankelijk van de ernst van het verlies.

Ontkenning

Ontkenning is een afweermechanisme dat het individu gebruikt om te ontkennen dat het verlies echt is gebeurd, of het verlies is het vinden van de dood van een geliefde of het vinden van heel slecht nieuws, zoals het leren dat iemand een ernstige ziekte heeft. Het individu gedraagt ​​zich alsof er niets is gebeurd of ontkent dat wat zij heeft gehoord feitelijk waar is. In feite sluit ze haar geest voor wat zich heeft voorgedaan en gaat haar leven voor een bepaalde tijd voort, doet alsof er niets is veranderd.

boosheid

Woede treedt meestal op na ontkenning in de rouwfase, hoewel dit op elk moment tijdens het rouwproces kan voorkomen. Woede kan naar binnen of naar buiten gericht zijn, naar anderen, een specifieke persoon of samenleving in het algemeen. In deze fase kunnen emoties die al geruime tijd zijn opgehangen, uitbarsten en de frustratie om weinig of geen controle over de omstandigheden te hebben, kan worden gericht op iedereen die de weg vrijmaakt.

Afdingen

Afdingen is een vorm van wanhoop waarin het individu probeert deals te sluiten om te herwinnen wat hij heeft verloren. Hij kan met God of met zichzelf onderhandelen om te trachten een geliefde terug te eisen. In deze fase proberen mensen hun best te doen om vast te houden aan de dingen die ze hebben verloren, ook al weten ze dat de dingen nooit meer zullen terugkeren.

Depressie

Wanneer het individu het onvermijdelijke accepteert en zich realiseert dat haar vermijdingspogingen zinloos zijn, komt er meestal een periode van depressie op. Ze beseft tenslotte dat ze geen controle heeft over het voorkomen van de uitkomst en dat ze zich afkeert van geliefden, in de veronderstelling dat er sprake is van niemand die kan begrijpen waar ze doorheen gaat, of niemand die haar kan helpen zich beter te voelen. Ze kan vaak huilen of moedeloos lijken, en ze kan ook afwisselen tussen de twee.

Aanvaarding

Acceptatie vindt plaats wanneer mensen leren omgaan met de realiteit van de situatie. Ze hebben sommige of alle voorgaande fasen van verdriet doorgemaakt en gaan nu over naar deze laatste fase waarin ze actie ondernemen om een ​​einde te maken aan wat er is gebeurd of met wat er gaat gebeuren.