Cantharis bijwerkingen

Cantharis is een homeopathisch middel dat een giftige stof bevat, cantharidine genaamd, van het insect Lytta vesicatoria, algemeen bekend als de Spaanse vlieg of blaarkever. Mensen gebruiken plaatselijk cantharis om brandwonden en blaren te genezen en oraal om blaasontsteking (blaasontsteking) te behandelen. Hoewel homeopathische middelen sterk worden verdund en meestal niet worden geassocieerd met bijwerkingen, zijn hoge concentraties cantharis giftig. Mensen moeten alleen cantharis kopen van een gerenommeerde homeopaat en mogen geen hogere concentraties gebruiken dan die in de standaard homeopathische remedie.

Vrouw die een bttle van homeopathische geneeskunde houdt. (Afbeelding: Keith Brofsky / Photodisc / Getty Images)

Urineweg-effecten

Wanneer cantharis oraal in overmatige hoeveelheden wordt ingenomen, kan dit toxische niveaus van cantharidine opleveren. Cantharidine kan brandende pijn in de urinewegen veroorzaken, frequente aandrang om te urineren, nierbeschadiging en nierfalen. Sommige mensen consumeren buitensporige hoeveelheden cantharis of nemen illegale stoffen met een hogere sterkte omdat de Spaanse vlieg van oudsher werd gebruikt als een seksuele stimulans. Het kan ook leiden tot priapisme, een aandoening waarbij een pijnlijke erectie enkele uren aanhoudt. Priapisme moet als een medisch noodgeval worden beschouwd omdat het tot blijvende schade kan leiden.

Gastro-intestinale bijwerkingen

Grote doses cantharis of een cantharis-oplossing die niet goed wordt verdund, kan ook ernstige gastro-intestinale effecten veroorzaken. Deze kunnen zijn: buikpijn, branderige gevoelens in de keel en mond, moeite met slikken, ernstig braken en diarree. Cantharidine is bijtend en als het niet goed wordt verdund, kan het ontsteking, erosie en bloeding in het bovenste deel van het maagdarmkanaal veroorzaken.

Bloedziekte

Inname van cantharadin kan abnormale bloedstolling veroorzaken, wat kan resulteren in stolsels die de bloedvaten blokkeren en de bloedtoevoer naar vitale organen. Deze abnormale stollingsactiviteit decimeert uiteindelijk de toevoer van stollingseiwitten, hetgeen leidt tot een omkering van de situatie waarbij het individu het risico loopt op ernstige bloedingen. Tekenen zijn overmatig bloeden van zelfs lichte verwondingen, bloed braken, rectale bloedingen, vaginale bloedingen en overvloedig bloed in de urine. Cantharadin is ook in verband gebracht met epileptische aanvallen en hartafwijkingen.