Dijen branden tijdens het hardlopen

Hardlopen is een oefening die algemene voorwaarden stelt en coördinatie van spieren door het hele lichaam vereist. Sommige lopers merken een brandend gevoel in de benen tijdens of na het rennen, vooral in de dijen. Het gevoel van verbranding komt voort uit de directe effecten van het rennen op de spiervezels en uit een proces dat melkzuuracidose wordt genoemd en dat kan resulteren uit zwaar zuurstofverbruik tijdens fysiek veeleisende activiteiten.

Een runner vrouw beoefent haar sprint workouts. (Afbeelding: Jupiterimages / Digital Vision / Getty Images)

Dijspieren

De dijen zijn het hardst werken van de spieren die tijdens het hardlopen worden gebruikt. Veel spieren werken samen om de dij te vormen en vormen, waaronder de rectus femoris-spier, de sartotious spier, de vastus medialis-spier, de vastus lateralis-spier, de adductor longus-spier, de gracilis-spier, de pectineusspier, de illiopsoas-spier, de tensor fasciae latae spier en de biceps femoris spier. Elke combinatie van deze spieren kan worden beïnvloed door verbranding tijdens het hardlopen.

Spier tranen

Het branden en de pijn in de dijen die gepaard gaan met rennen kunnen worden geassocieerd met microscopisch scheuren van de spieren en afbraak van spierweefselschade op moleculair niveau. Spierletsel door hardlopen is meestal een lichte scheuring en rek van de spieren en meestal geneest het binnen een paar dagen. Dit veroorzaakt zelden schade en kan in feite de spiergroei stimuleren, waardoor een individu kan worden geconditioneerd om effectiever te kunnen rennen.

Lactic Acidosis

Lactaatacidose kan een oorzaak zijn van de brandende pijn die soms gepaard gaat met zware lichamelijke inspanning, zegt het "American Journal of Physiology." Hardlopen is een aerobe oefening, wat betekent dat er een ruime hoeveelheid zuurstof nodig is. Het lichaam gebruikt zuurstof en voedingsstoffen als energiebronnen tijdens het hardlopen. Wanneer het zuurstofverbruik erg hoog is, begint het lichaam anaëroob metabolisme te gebruiken, dat geen zuurstof vereist, om energie te produceren. Het bijproduct van het anaërobe metabolisme is een chemische stof die melkzuur wordt genoemd en die zuur is, wat betekent dat het een lage pH heeft. Het meeste menselijke weefsel, inclusief spieren, voelt een irritatie en brandt wanneer het wordt blootgesteld aan zure materialen zoals melkzuur. Dit is niet gevaarlijk of schurend, maar kan tijdens het hardlopen brandende dijen veroorzaken.

Conditionering om Burn te verminderen

Conditionering kan een effect hebben op de ontwikkeling van melkzuuracidose en spiertranen tijdens het hardlopen. Wanneer spieren worden getraind op afstand of sprint, verbetert hun vermogen om rek te verduren en om hun energiebehoeften te behouden zonder over te schakelen op anaerobe energieproductie; daarom zullen de verbranding van lactaatacidose en spiertrekking en -rek minder waarschijnlijk zijn.

Voeding voor verminderde verbranding

Uitdroging kan bijdragen aan de spierschade die tijdens het hardlopen brandt. Sommige nutriënten die vóór het hardlopen worden ingenomen, kunnen de effecten van acidose minimaliseren door de zure pH van melkzuur te neutraliseren, volgens een analyse uit 2011 over "Sportgeneeskunde". Een goede hydratatie en goed toegesneden voeding kunnen tijdens het hardlopen enige ontwikkeling van brandend gevoel van de dijen voorkomen.