Waaruit zijn koolhydraten, vetten en eiwitten gemaakt?

Nutriënten zijn per definitie de voedselcomponenten die de normale functies van uw lichaam ondersteunen. Ze leveren niet alleen energie voor vitale metabole reacties, maar leveren ook de bouwmaterialen voor normale structuur, groei en reparatie. Je lichaam heeft relatief grote hoeveelheden koolhydraten, vetten en eiwitten nodig voor een optimale functie, vandaar hun classificatie als macronutriënten. Ze kunnen vergelijkbare samenstellende moleculen bevatten, maar variëren in hun basisstructuur en hun energieopbrengst.

Een broodje gegrilde kip. (Afbeelding: olgna / iStock / Getty Images)

Koolhydraatcomponenten

Koolhydraten zijn de meest voorkomende organische verbindingen in de natuur. Net als vetten zijn ze voornamelijk gemaakt van koolstof-, zuurstof- en waterstofmoleculen, met weinig tot geen stikstof. Deze componentmoleculen combineren op verschillende manieren verschillende suikers, de basiseenheid van alle koolhydraten. U kunt tegenkomen dat de woorden "saccharide" en "suiker" door elkaar worden gebruikt. Monosacchariden zijn suikers met een enkele eenheid en de eenvoudigste koolhydraatvorm. Ze kunnen worden gekoppeld tot twee-eenheidssuikers, ook wel bekend als disacchariden. Oligosacchariden bevatten drie tot twaalf suikereenheden, terwijl polysacchariden honderden suikereenheden lang kunnen zijn.

Vetzuren

Vetten behoren tot een bredere familie van verbindingen die lipiden worden genoemd. Hun bouwstenen zijn vetzuren, een familie van verbindingen met verschillende rangschikkingen van koolstof-, waterstof- en zuurstofmoleculen. De combinatie van drie vetzuren met de suikeralcoholglycerol vormt triglyceriden, de elementaire structurele eenheid van alle vetten. De term "vet" verwijst gewoonlijk naar triglyceriden die vast of halfvast zijn bij kamertemperatuur, terwijl oliën vloeibare triglyceriden bij kamertemperatuur bevatten. Vetten komen voornamelijk voor in dierlijk voedsel, hoewel de triglyceriden in vis meestal oliën zijn, volgens de Michigan State University Chemistry Department.

Verzadigde Vs. Onverzadigde vetten

Als u let op voedingsetiketten op uw voedselproducten, hebt u waarschijnlijk de termen "verzadigde" en "onverzadigde" vetten opgemerkt. Deze termen verwijzen eenvoudigweg naar de ruimtelijke ordening van de vetzuren in vetten. In verzadigde vetten bevatten de meeste vetzuren het grootst mogelijke aantal waterstofatomen, zonder dubbele binding. Dit geeft ze een gestapeld uiterlijk. Daarentegen hebben onverzadigde vetten een meerderheid van vetzuren die dubbele bindingen bevatten, waardoor ze wat vloeibaarder worden. Enkelvoudig onverzadigde vetten bevatten vetzuren met voornamelijk één dubbele binding, terwijl meervoudig onverzadigde vetten meerdere dubbele bindingen hebben.

Trans Fats

Transvetten zijn ietwat speciaal, want hoewel ze in de chemische classificatie van onverzadigde vetten vallen, gedragen ze zich meer als verzadigde vetten in je lichaam. Inderdaad, zoals verzadigde vetten, hebben ze de neiging om het slechte cholesterolgehalte in je bloed te verhogen en het risico op hart- en vaatziekten te verhogen, zegt biochemicus Pamela C. Champe. Daarentegen zijn onverzadigde vetten meer gezond voor het hart. Hoewel kleine hoeveelheden van nature voorkomen bij dieren, komen transvetten voornamelijk van chemische voedselverwerking.

Eiwitmoleculen

Elke levende cel heeft eiwitten nodig. Naast de structurele rol die ze spelen in je huid, haar, spieren, gewrichten en andere weefsels, werken eiwitten als hormonen, helpen ze bij het transport van moleculen en versnellen ze de metabole reacties om je door te laten gaan. Er zijn veel van nature voorkomende aminozuren, maar 20 daarvan zijn de basiseenheden van menselijke eiwitten. Aminozuren variëren in hun combinatie en ruimtelijke rangschikking van koolstof-, waterstof- en stikstofmoleculen. Volgens de Michigan State University worden eiwitten gemaakt van 15 tot 25 procent stikstof en ongeveer dezelfde hoeveelheid zuurstof.