Startpagina » Food and Drink » Organic Beef Vs. Traditioneel rundvlees

    Organic Beef Vs. Traditioneel rundvlees

    Veel gezondheidsfunctionarissen en chef-koks promoten het gebruik van biologisch voedsel, maar wat maakt het anders dan traditioneel geteeld tarief? In het geval van biologisch rundvlees zijn de verschillen behoorlijk opmerkelijk. Het leven van een biologische koe en een die leeft op een conventionele feedlot zijn werelden uit elkaar. Bovendien hebben de meeste traditionele veevoerplaatsen aanzienlijke negatieve gevolgen voor het milieu, terwijl biologische boerderijen dat niet doen.

    Vers ruw Black Angus ribeye lapje vlees op scherpe raad. (Afbeelding: AlexRaths / iStock / Getty Images)

    Waar komt biologisch rundvlees vandaan??

    Volgens de federale voorschriften van de USDA voor het nationale biologische programma moeten boerderijen en ranches een speciale biologische certificering hebben om hun productie als biologisch te labelen en te verkopen. Vlees dat als biologisch is geëtiketteerd en op de markt wordt gebracht, moet afkomstig zijn van vee dat onder voortdurend organisch management van het laatste derde deel van de zwangerschap heeft geleefd.

    Waar komt traditioneel rundvlees vandaan??

    Het meeste conventionele rundvlees is afkomstig van vee dat wordt gefokt op diervoeders met geconcentreerde dieren (CAFO's), soms fabrieksboerderijen genoemd. Volgens 'Food, Inc.', het begeleidende boek bij de gelijknamige documentaire, zijn dit installaties op industriële schaal die tienduizenden dieren in zo'n nabijheid voeden en huisvesten dat normaal gedrag, zoals begrazing, niet mogelijk is voerde uit.

    Livestock Living Conditions

    Volgens Brian Walsh van het tijdschrift 'Time' leven vee dat is grootgebracht op CAFO's in zo'n korte tijd dat ze nauwelijks kunnen bewegen en in sommige staten hebben boerderijdieren zelfs geen ruimte om te gaan liggen. De meeste biologische runderen daarentegen worden grootgebracht in velden of weiden in de open lucht en zijn vrij om te bewegen zoals ze willen. Volgens de USDA-regelgeving moet biologisch vee toegang hebben tot "het buitenleven ... frisse lucht en direct zonlicht ... gelegenheid om te oefenen ... en geschikt schoon, droog strooisel."

    Verschillen in voeding

    Volgens de USDA-regelgeving moet elk biologisch vee worden gevoerd met een dieet van "landbouwproducten ... die biologisch worden geproduceerd en ... biologisch worden verwerkt." Dit betekent meestal dat biologisch vee gras of biologisch geteelde granen eet die niet worden besproeid met synthetische pesticiden, meststoffen of andere Chemicaliën. De meeste runderen die op traditionele voerplaatsen worden grootgebracht, eten voornamelijk maïs en sojabonen. Volgens Weber zijn runderen en andere herkauwers ontworpen om gras te eten, maar degenen die granen eten blijken meer E. coli-bacteriën in hun darmkanaal en uitwerpselen te hebben, die vlees met de dodelijke bacteriën tijdens het slachten kunnen besmetten. In tegenstelling tot conventioneel gehouden dieren, worden biologische dieren niet gevoed met plastic pellets, formules die ureum of mest bevatten, of slachtbijproducten, zoals aangegeven door de USDA.

    additieven

    Omdat zoveel dieren zo dicht bij elkaar op CAFO's leven, kan ziekte zich snel verspreiden; daarom moeten boeren elk dier met antibiotica doseren om te voorkomen dat ze ziek worden. Volgens Walsh leidt een toegenomen gebruik van antibiotica op landbouwhuisdieren tot antibioticaresistente bacteriestammen die aan mensen kunnen worden doorgegeven. Biologisch vee heeft geen antibiotica nodig, omdat ze niet in zo'n krappe ruimte leven. De biologische normen van USDA verbieden het gebruik van medische behandelingen die aan dieren worden gegeven, tenzij ze ziek zijn, inclusief antibiotica en synthetische parasiticiden. Biologische boeren en boeren zijn ook verboden om hun dieren hormonen of supplementen te geven om de groei te bevorderen, zoals conventionele voerplaatsen vaak doen om hun vee sneller te laten groeien, zodat ze sneller kunnen worden geslacht, wat de kosten van het grootbrengen ervan vermindert. Volgens Weber kan inname van hormonen uit vlees leiden tot hormonale onevenwichtigheden die kanker kunnen veroorzaken.

    Milieu-impact

    Gras van biologische weiden wordt niet behandeld met pesticiden, het wordt ook niet bevrucht met chemicaliën, maar met de dierlijke mest in plaats daarvan, waardoor het probleem van het weggooien van tonnen mest geproduceerd door dieren in niet-biologische voedingen wordt geëlimineerd. Walsh schrijft dat CAFO's schadelijk zijn voor het milieu omdat ze miljoenen tonnen mest produceren die de nabijgelegen watervoorraden verontreinigen, en ze verbruiken miljoenen tonnen maïs die chemisch bevrucht zijn, die afvloeiing produceren die de Golf van Mexico besmet en grote hoeveelheden zeeleven elk jaar. Volgens Weber kunnen CAFO's onmogelijk de enorme hoeveelheden afval verwerken die door duizenden dieren worden geproduceerd, dus verzamelen ze mest in beerputten en sproeien het op het land, wat gezondheidsproblemen kan veroorzaken voor facilitair personeel en buren, evenals mogelijk groentegewassen vervuilen met E. Coli-bacteriën in de mest.

    Is biologisch rundvlees de kosten waard?

    Door de efficiëntie van CAFO's en overheidssubsidies, kunnen miljoenen kilo's vlees snel en goedkoop worden geproduceerd, waardoor hamburgers goedkoper zijn dan volle granen en verse groenten, wat bijdraagt ​​aan de toenemende obesitas-epidemie. Biologisch, grasgevoerd vlees is echter hoger in Omega-3 vetzuren - wat het cholesterolgehalte - beta-caroteen en vitamine E kan verlagen. Helaas kost biologisch vlees veel meer dan conventioneel vlees, omdat het duurder is om te produceren omdat biologische veehouders niet zoveel vee per hectare als CAFO's kunnen telen. Maar Walsh schrijft dat de kosten op de lange termijn voor ons lichaam en onze planeet veel groter zijn dan de extra dollars die we in de supermarkt uitschrijven.