Vitamine D en de effecten op het gezichtsvermogen

Er is geschat dat het complexe systeem dat het gezichtsvermogen mogelijk maakt ongeveer 30 procent van de zuurstofinname van een persoon en 25 procent van hun voedingsinname vereist. Gezond gezichtsvermogen is dus afhankelijk van essentiële voedingsstoffen, zoals vitamines. Vitamine A, C en E zijn antioxidanten die goed zijn ingeburgerd als het behoud van het gezichtsvermogen en het bevorderen van gezonde ogen, maar er zijn aanwijzingen dat vitamine D wordt geassocieerd met een verminderd risico op maculaire degeneratie.

Een oogarts die glazen op een patiënt probeert. (Afbeelding: Jose Luis Pelaez Inc / Blend Images / Getty Images)

Macula Degeneratie

Maculaire degeneratie is een aandoening die leidt tot het verlies van iemands centrale gezichtsveld als gevolg van een degenererende macula, het kleine gebied in het netvlies waar het zicht het scherpst is. Het wordt algemeen erkend als de belangrijkste oorzaak van volwassen onomkeerbaar verlies van gezichtsvermogen in ontwikkelde landen. Maculaire degeneratie leidt niet tot volledige blindheid, aangezien perifere visie niet wordt beïnvloed. Volgens het National Eye Institute lijden ongeveer 9 miljoen Amerikanen van boven de 40 jaar aan maculaire degeneratie.

Vitamine D en maculaire degeneratie

Een studie gepubliceerd in april 2011 in de "Archives of Ophthalmology" ontdekte dat mensen die meer voedsel met vitamine D aten, of die vitamine D-supplementen namen, minder waarschijnlijk ouderdomsgebonden maculaire degeneratie ontwikkelden. Specifiek, onderzoekers gemeten bloedspiegels van vitamine D bij 1313 vrouwen onder de leeftijd van 75 en vond dat hogere niveaus van vitamine D werden geassocieerd met een 59 procent verlaagd risico op het ontwikkelen van vroege maculaire degeneratie.

Vitamine D-tekort

Volgens het kantoor van voedingssupplementen is de serumconcentratie van calcidiol de beste indicatie voor de vitamine D-status en worden gehalten lager dan 37,5 nanomol per liter als ontoereikend beschouwd. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheden voor vitamine D zijn 400 internationale eenheden voor zuigelingen, terwijl de meeste volwassenen 600 tot 700 IU nodig hebben, afhankelijk van de leeftijd. Vitamine D is vetoplosbaar en wordt lange tijd in het lichaam opgeslagen, dus tekortkomingsverschijnselen kunnen vele maanden in beslag nemen, of jaren, zoals het geval is met maculaire degeneratie.

Tekorten Symptomen

Veel voorkomende initiële vitamine D-tekort symptomen zijn ernstige vermoeidheid, overvloedig zweten, spierpijn, botpijn en depressie. Spierzwakte ontwikkelt zich uiteindelijk met een langetermijndeficiëntie, die de kleine oogspieren die verantwoordelijk zijn voor het focusseren van de lens kan aantasten, zoals geciteerd in "Vitaminen: fundamentele aspecten in voeding en gezondheid." Bijgevolg is wazig zien mogelijk bij chronisch gebrek aan vitamine D. Andere tekortkomingsgerelateerde symptomen die van invloed kunnen zijn op het gezichtsvermogen omvatten verminderde immuniteit en hogere risico's op infectie, hypertensie en Type 2 diabetes, die beide zouden kunnen leiden tot bloedvatschade aan de kleine slagaders die leveren bloed in het oog.

Vitamine D-bronnen

De beste bron van vitamine D is de zon, die de synthese ervan in de huid veroorzaakt. Bepaalde frequenties van UVB-straling zijn echter vereist, die slechts seizoensgebonden voorkomen in de meeste regio's in de Verenigde Staten. Vitamine D komt niet zozeer voor in voedingsmiddelen, maar goede bronnen zijn melk, vis en verrijkte margarines, ontbijtgranen en sappen.