De waarde van water voor zure reflux

Zure reflux treedt op wanneer voedsel en zuur uit de maag door de slokdarm stromen. Normaal opent een cirkelvormige sluitspier aan de onderkant van de slokdarm om voedsel in de maag te laten en sluit om te voorkomen dat voedsel en spijsverteringszuren terug de slokdarm bereiken. Bij zure reflux functioneert deze onderste slokdarmsfincter (LES) slecht en is terugstroming mogelijk. Zure terugvloeiing treft kinderen en volwassenen. Verschillende interventies kunnen zure reflux verbeteren, waaronder veranderingen in het dieet, veranderingen in levensstijl en antacida. Een natuurlijke benadering houdt het therapeutisch gebruik van water in.

Een man houdt een glas water. (Afbeelding: Jamie Grill / Blend Images / Getty Images)

Het behandelen van acute symptomen

Tijdens acute symptomen kan men een paar zwaluwen water drinken om de zuren door de slokdarm terug in de maag te spoelen. Drink niet te veel water; dit voegt verder volume toe aan de maaginhoud en kan verdere reflux veroorzaken. U kunt ook enkele vrij verkrijgbare antacidumtabletten nemen om de zuren te neutraliseren.

Het probleem met chronische reflux

Artsen schrijven antacida voor voor mensen met chronische zure reflux. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg negeren gewoonlijk de symptomen van zure reflux niet. Om te beginnen kunnen de symptomen aanzienlijk ongemak veroorzaken. Bovendien kan langdurige blootstelling van de slokdarm aan maagzuren bijdragen aan een verslechtering van de slokdarmrand, een aandoening die de slokdarm van Barrett wordt genoemd. Mensen met ten minste 3 centimeter Barrett's oesofagus voering hebben tot een 125-voudig risico op slokdarmkanker, volgens Mayo Clinic.

Problemen met maagzuurremmers

Helaas veroorzaakt routinegebruik van maagzuurremmers ook problemen. Zuren zijn noodzakelijk voor de vertering van voedsel. Het dagelijks gebruik van antacida kan de opname van voedingsstoffen uit voedsel verminderen. Bovendien, maagzuren breken slechte bacteriën in het spijsverteringskanaal af, zodat de onbetwistbare neutralisatie van zuren onbedoeld uw kwetsbaarheid voor gevaarlijke micro-organismen kan verhogen en het immuunsysteem kan belasten. Optimale spijsvertering en werking van het immuunsysteem worden niet bereikt door maagzuurremmers, maar door het handhaven van een gezond evenwicht van zuren en basen.

Water voor de redding

In plaats van antacida kan men water gebruiken om maagzuren te neutraliseren en een evenwicht te bewaren tussen zuurgraad en alkaliniteit. De pH-schaal meet de zuurgraad en alkaliteit van een stof. De schaal loopt van 0 tot 14, waarbij het middelpunt van 7,0 staat voor neutraal. Een pH groter dan 7 is alkalisch en minder dan 7 is zuur. Elke puntwaarde boven of onder 7 is 10 maal meer alkalisch of zuur. Water is over het algemeen neutraal en kan dus worden ingenomen om de maaginhoud van het maagzuur te verdunnen. Drink niet veel water tegelijk in uw maaltijd; dat zou het eten simpelweg boven je defecte LES kunnen drijven. Drink in plaats daarvan de hele dag door kleine hoeveelheden water. Probeer elke dag genoeg water te drinken om je urine een lichte gele tint te geven. Volgens de Mayo Clinic suggereert het Institute of Medicine dat mannen ongeveer 13 kopjes totale drank per dag consumeren en dat vrouwen ongeveer 9 kopjes consumeren..

Gebotteld versus tik

Wat water kan zuren effectiever neutraliseren. De meeste flessenwater hebben de neiging om mild zuur te zijn, volgens Health Central. Een beoordeling van de pH-waarden van verschillende merken gebotteld water bij pH Connection geeft aan dat veel flessenwater aanzienlijk zuur zijn. Propel Fitness Water, verwerkt met natuurlijk mineraalwater, heeft bijvoorbeeld een pH van 3,37. Aan de andere kant blijkt wat gebotteld water meer alkalisch te zijn, met pH-waarden van net boven de 7 helemaal tot 11. Alkalisch water vermindert de zuurgraad van je maag. De pH van uw lokaal kraanwater zal per locatie verschillen, hoewel veel waterzuiveringsbehandelingsinstallaties tijdens het zuiveringsproces de neiging hebben om basen te gebruiken die het water enigszins alkalisch maken.