De belangrijkste functies van het oog

Ogen zijn de camera van het lichaam. Naast visie bieden je ogen ook dieptebeleving en dragen ze bij aan je balans. Deze functies worden mogelijk gemaakt door meerdere componenten in uw oog, waaronder staven, kegels, netvliezen en een lens.

Een close-up van een vrouw die de camera onderzoekt. (Afbeelding: Jack Hollingsworth / Blend Images / Getty Images)

Lichtdetectie

Elk object reflecteert licht. Het menselijk oog kan slechts een klein bereik van dit licht oppikken, het zichtbare spectrum genoemd. Sommige insecten zien alleen het infraroodspectrum. Er zijn gereedschappen om andere vormen van licht zichtbaar te maken, maar zonder hulp kan het oog alleen de kleuren van de regenboog zien. Overerfde stoornissen van het oog zorgen ervoor dat mensen de ene kleur verwisselen voor de andere - een aandoening die gewoonlijk kleurenblindheid wordt genoemd. Het komt zelden voor dat iemand volledig kleurenblind is. Het meest voorkomende type kleurenblindheid is het onvermogen om rood van groen te onderscheiden.

Nachtzicht

Hoe minder licht er is, hoe minder de items voor de ogen zullen reflecteren, waardoor het donkerder of donkerder wordt om te zien. Het menselijk oog heeft gespecialiseerde cellen die staafjes worden genoemd die nachtzicht mogelijk maken. Het menselijk oog heeft een verhouding van 20 tot 1 staafjes over kegels - daglichtcellen. De staven zijn er om extra focus te creëren op elk object dat minder licht uitstraalt. Zonder deze vele staven zou het oog 's nachts niet kunnen zien.

Focus

Het oog heeft, net als een camera, een lens. Met deze lens kan licht worden gericht op een lichtreceptor, het netvlies. In een camera is de lichtreceptor de film. De lens is wat zorgt voor een scherpe, duidelijke focus. Defecten in de lens zullen het zicht op bepaalde afstanden wazig maken. Corrigerende brillen of extra lenzen kunnen worden toegevoegd om het tekort te overwinnen.

Diepte perceptie

Het menselijk lichaam heeft twee ogen aan de voorkant van het lichaam. Deze nauwkeurige positionering van de ogen stelt hen in staat om hetzelfde object te zien vanuit een iets andere weergave - stereovisie. Elke andere kijk op het oog laat het oog een beetje rond het object zien. Met twee ogen kan het lichaam niet alleen de grootte van een voorwerp bepalen, maar ook waar het zich bevindt ten opzichte van andere objecten. Het hebben van dit type visie is noodzakelijk voor het besturen, gooien, vangen en bouwen van een 3D-voorwerp. Verlies van visie in één oog kan leiden tot een verlies van dieptewaarneming.

Balans

Het oog is een klein deel van het vestibulaire systeem - het balanssysteem van het lichaam. De meeste informatie voor het vestibulaire systeem wordt geleverd door het binnenoor, maar gebruikt het visuele systeem en de gewrichten, spieren en receptoren erin om informatie aan het lichaam te geven over waar het is in relatie tot andere objecten. Als het evenwicht klopt, zal het rechtop lopen van de straat ervoor zorgen dat gebouwen en andere objecten rechtop lijken te staan. Het visuele systeem is verantwoordelijk voor het verstrekken van informatie aan de hersenen over waar het lichaam verschijnt in relatie tot de horizon. Verlies van zicht kan de balans veranderen. Dit wordt snel getest door op één been te staan ​​met de ogen open en de ogen gesloten. Zodra de ogen gesloten zijn, wordt de balans moeilijker.