Verschillen tussen bloedvaten en lymfevaten
Samen met het hart vormen de bloedvaten het hoofdbestanddeel van de bloedsomloop, dat bestaat uit een uitgebreid netwerk van buizen door het hele lichaam. Het circulatiesysteem omvat het gecombineerde functioneren van het hart, bloed en bloedvaten om zuurstof en voedingsstoffen aan orgaansystemen en weefsels af te geven en om afvalproducten te verwijderen die het gevolg zijn van metabolisme.
Het lymfestelsel bestaat uit een ingewikkeld systeem van lymfevaten en lymfatische weefsels, inclusief lymfeklieren, de milt en de thymus. Het belangrijkste doel van lymfevaten is om lymfe uit het lichaam terug naar het bloed te absorberen en terug te brengen, en om te helpen bij de immuunfunctie van het lichaam.
Aderen
Drie soorten bloedvaten kunnen worden onderscheiden. Slagaders dragen bloed weg van het hart en aders voeren bloed naar het hart. Capillairen zijn de kleinste verbindingen tussen aderen en slagaders en worden gevormd door kleine slagaders, arteriolen genaamd, die zich vertakken en steeds kleiner worden in diameter. De dunne wand van de haarvaten zorgt voor uitwisseling van zuurstof en voedingsstoffen in de lichaamsweefsels en de opname van kooldioxide en afvalproducten in het bloedcirculatiesysteem. Om de hoge druk van het bloed dat uit het hart wordt gepompt te weerstaan, hebben de slagaders een dikkere wand en een beter ontwikkeld systeem van gladde spieren in hun wanden dan aderen. De bloeddruk in de aderen is veel lager en de gladde spieren in hun wanden zijn niet zo goed ontwikkeld als in slagaders. Vanwege de lage druk is er een kans op bundeling van het bloed in het veneuze systeem, wat wordt voorkomen door functionerende eenrichtingsventielen in de aderen om de bloedstroom tegen de zwaartekracht naar het hart te ondersteunen.
Lymfevaten
Het lymfestelsel is nauw verbonden met het bloedsysteem en vertegenwoordigt een accessoire route waardoor lymfevocht uit de weefsels van het lichaam terug in de bloedstroom kan stromen. Lymfsvaten kunnen worden onderverdeeld in lymfcapillairen, voorcollectoren, lymfecollectoren en lymfatische stammen. Lymfcapillairen vormen het begin van het lymfatische drainagesysteem en ontstaan in de nabijheid van bloedcapillairen. Lymfcapillairen lijken op bloedcapillairen maar hebben een meer onregelmatige celstructuur en zijn meer permeabel dan bloedcapillairen. Vanwege hun structuur zijn lymfcapillairen in staat grotere deeltjes uit de weefsels te absorberen, zoals eiwitten, cellen, bacteriën en andere grote stoffen, die niet door bloedcapillairen kunnen worden geabsorbeerd. Deze deeltjes reizen samen met water door een ingewikkeld netwerk van voorverzamelaars en grotere lymfekolommen en -stammen terug in de bloedcirculatie via de veneuze hoeken. Op zijn weg terug naar het bloed, reist lymfevocht door een opeenvolgend aantal lymfeklieren, die onzuiverheden uit de lymfe filteren.
Belangrijkste verschillen tussen bloed- en lymfevaten
Het circulatiesysteem vertegenwoordigt een gesloten systeem, met het hart als centrale motor, en bloed en bloedvaten als de andere structurele elementen. Het belangrijkste doel van de bloedvaten is de ononderbroken toevoer van alle lichaamsweefsels met voedingsstoffen en zuurstofrijk bloed en de verwijdering van metabolisch afval en koolstofdioxide uit de weefselcellen. Het deel van de bloedsomloop dat bloed van en naar de longen aflevert, staat bekend als de longcirculatie en de bloedstroom door de rest van het lichaam wordt toegediend door de systemische circulatie..
Het lymfestelsel en zijn vaten vormen geen gesloten bloedsomloop. Het begint met kleine lymfevaten of lymfcapillairen in de lichaamsweefsels en gaat verder met achtereenvolgens grotere lymfevaten, of collectoren en stammen, die uiteindelijk in contact komen met het veneuze deel van het bloedcirculatiesysteem. Er is geen centrale pomp geassocieerd met het lymfestelsel; lymfevaten produceren hun eigen voortstuwingssysteem met een netwerk van glad spierstelsel dat zich bevindt in de muren van lymfekolommen en -stammen. Omdat de lymfevaten werken volgens het eenrichtingsprincipe en niet als een gesloten bloedsomloop zoals het bloed, is het beter om te spreken van lymfevervoer dan van lymfecirculatie. Terwijl de bloedstroom door de bloedvaten ononderbroken is, wordt het transport van lymfevloeistof door het lymfevatenstelsel onderbroken door lymfeklieren.
