Actieve Vs. Passieve bewegingsbereik

Bewegingsbereik, of ROM, verwijst naar hoe ver een gewricht beweegt tijdens inspanning en fysiotherapie. Spierkracht en flexibiliteit zijn de belangrijkste componenten voor beweging. Gebrek aan activiteit als gevolg van letsel of ziekte leidt tot een afname van deze twee vitale functies. Bewegingsbereik helpt beweging te behouden door de spieren te spannen en de gewrichten te bewegen. De termen actief en passief definiëren de energie achter de beweging. Actief bewegingsbereik is oefeningen die u alleen doet. Passief betekent dat iemand het werk voor u doet.

Zich alleen uitstrekken is actief bewegingsbereik. (Afbeelding: Creatas Images / Creatas / Getty Images)

Definities

Actief bewegingsbereik is voor mensen die zelf proberen de flexibiliteit te vergroten of te behouden. Ze vereisen geen assistentie om eenvoudige bewegingen uit te voeren, zoals armcirkels of buigen van vingers. Passief bewegingsbereik verwijst naar iemand die fysiek een deel van uw lichaam voor u verplaatst. Dit vereist geen inspanning van de kant van de patiënt. Een therapeut kan bijvoorbeeld uw arm voorzichtig vastgrijpen en deze in een cirkelvormige beweging bewegen. Voor actief beweeg je de arm; voor passief beweegt iemand anders het.

Belang

ROM-oefeningen zijn van vitaal belang, zowel passief als actief. Bewegingsbereik helpt de mobiliteit te behouden. Zonder ROM verliezen sommige patiënten de flexibiliteit in hun gewrichten. Voor degenen die zelfstandig kunnen bewegen, houdt het actieve bewegingsbereik de spieren soepel en functioneert het, evenals de gezamenlijke flexibiliteit. Passieve ROM voorkomt dat bedlegerige of immobiele mensen spieratrofie of -verkorting ontwikkelen. Zonder ROM worden de verbindingen uiteindelijk vergrendeld.

Selectie

De beslissing om een ​​actief of passief bewegingsbereik te gebruiken, is afhankelijk van een aantal factoren. Sommige mensen zijn arbeidsongeschikt of ziek. Voor deze mensen is passief de enige vorm van oefening die beschikbaar is. Passieve ROM is soms een testinstrument om te bepalen hoe ver een gewricht kan buigen. Gewrichten hebben vaak een passiever bewegingsbereik dan actief. Een persoon die lijdt aan spier- of zenuwbeschadiging kan baat hebben bij passieve ROM, zelfs als hij zelfstandig kan bewegen, omdat gewrichten verder kunnen buigen. Actieve training is nodig om spieren op te bouwen.

verschillen

Actief bewegingsbereik helpt bij het opbouwen van spierkracht. Dit betekent tegelijkertijd de conditie van de spieren en gewrichten verbeteren. Als een persoon in staat is de ledemaat volledig te bewegen, zijn actieve oefeningen beter om toning en kracht te verbeteren. Passieve ROM houdt alleen verbindingen flexibel. Drugs.com meldt dat spieren niet kapot gaan van passieve ROM-oefeningen. Daarom worden ze niet sterker. Passieve training biedt net voldoende beweging om de flexibiliteit van de gewrichten te handhaven.