Wat gebeurt er met lichaamsvet als je afvallen?
Je bent net afgevallen en je vroeg je af waar dat deel van je was. Vetverbranding is een complex chemisch proces dat koolstofdioxide en water creëert, en in wezen, elk vet dat je verliest, adem je uit. Een klein percentage van het vetverlies is in de vorm van water, door je urine, zweet, tranen en uitwerpselen. Vet wordt niet omgezet in spieren en het wordt ook niet voornamelijk via fecaal afval of zweet uitgescheiden, zoals sommige mensen denken.
Vetcellen krimpen als je afvallen. (Afbeelding: PhotoStock-Israel / Cultura / Getty Images)Begrijp Fat "Burning"
Wanneer je in de vorm van vet aankomt, zwellen de adipocyten - of vetcellen - in je lichaam met de opgeslagen triglyceriden of vetmoleculen. Wanneer u uw calorie-inname en lichaamsbeweging vermindert en een calorietekort creëert, zet uw lichaam deze triglyceriden om in vrije vetzuren en glycerol, die vervolgens worden gebruikt voor energie. Omdat de vetcellen vrije vetzuren en glycerol bevatten, beginnen ze te krimpen - maar verdwijnen nooit volledig.
Wanneer u afvilt met extreme diëten, zoals vasten of een calorietekort waarbij u minder dan 1.200 calorieën per dag consumeert, kunt u wat magere spiermassa en vet gebruiken voor energie. Je lichaam voelt hongersnood en houdt vast aan vet om te overleven; het kost meer energie voor je lichaam om de spiermassa te ondersteunen. De chemicaliën die vroeger spier waren, worden uitgescheiden via uitademen en ook als waterafval.
Het resultaat van vetverbranding
Het gebruik van de vetzuren en glycerol voor energie- of vetverbranding resulteert in een verlies van water, koolstofdioxide en energie. Om 10 kilo vet te verliezen, moet je 29 kilo zuurstof inhaleren, wat dan 28 kilo koolstofdioxide en 11 kilo water produceert. Je verliest ongeveer 84 procent van je vet als koolstofdioxide en de andere 16 procent als water. Dit maakt je longen tot een essentieel orgaan in het vetmetabolisme en de uitscheiding, omdat ze de kooldioxide uitademen die vroeger vet was.
Vetcellen kunnen altijd worden uitgebreid
Afvallen betekent niet dat u vetcellen verliest, het betekent dat u ze verkleint. Hoewel liposuctie daadwerkelijk vetcellen uit specifieke gebieden kan verwijderen, als je meer calorieën binnenkrijgt dan je consequent verbrandt, worden de resterende cellen op je lichaam gewoon groter. De gemiddelde persoon heeft 10 miljard tot 30 miljard vetcellen, maar als je zwaarlijvig bent, mag je wel 100 miljard dragen.
Tussen de geboorte tot de leeftijd van 6, het aantal vetcellen dat je hebt triples; ze breiden ook in drievoud uit. Je krijgt een kort uitstel in de vetceluitbreiding, maar na de leeftijd van 8, ervaren meisjes een opmerkelijke toename in de grootte van hun vetcellen. Je krijgt niet meer vetcellen; degenen die je net hebt opgezwollen vanwege signalering door hormonen. Als je als kind zwaarlijvig bent, kun je doorgaan met het ontwikkelen van nieuwe vetcellen gedurende de adolescentie, ongeacht je geslacht.
Eet minder, verplaats meer om af te vallen
Het algemene advies om gewicht te verliezen van "minder eten, meer bewegen" is logisch als je bedenkt hoe je lichaam vet gebruikt. Oefening die veel energie verbruikt, is effectiever in het helpen afvallen dan kleine, gerichte toning-oefeningen. Je lichaam moet voelen dat het energie nodig heeft om vet te verbranden in de vorm van gas en water. Het is ook onmogelijk om een plaats op je lichaam aan te wijzen van waaruit je vet wilt gebruiken; je verliest gewicht evenredig en je lichaam beslist eerst waar het vet uittrekt wanneer het een tekort voelt.
Er is een tekort van 3.500 calorieën nodig om een pond te verliezen. Een combinatie van lichaamsbeweging en verminderde calorie-inname helpt je om dit tekort te creëren, maar het mag nooit veel meer dan 500 tot 1.000 calorieën per dag overschrijden, anders val je te snel af. Wanneer u snel afvallen, geeft u te veel van de afvalproducten vrij in uw systeem, wat vaak leidt tot galstenen of andere complicaties. Sommige speciale zeer caloriearme diëten veroorzaken extreem gewichtsverlies, maar ze worden voorgeschreven in een medische setting en houden een consistente monitoring in.
