Normaal lichaam PH-bereik
De pH van het bloed is een maat voor de zuurgraad van het bloed. Het staat voor "kracht van waterstof" en vertegenwoordigt de concentratie van waterstofionen, die het bloed zuur maken. Zuur of alkalisch bloed kan interfereren met processen in het lichaam en zowel een gevolg zijn van een ziekte als een oorzaak van verdere problemen. Van verschillende factoren is bekend dat ze gewoonlijk zure en basale verstoringen in het lichaam veroorzaken.
Een vrouw gebruikt een inhalator. (Afbeelding: PeterTG / iStock / Getty Images)Numeriek bereik
Normale bloed-pH is 7,4. Lager dan pH 7,4, is het bloed zuur en hoger dan 7,4 is het bloed basisch of basisch. Grote veranderingen in de zuurgraad van het bloed resulteren in kleine veranderingen in de pH. Met andere woorden, zelfs als de pH slechts een klein beetje beweegt, kan die kleine hoeveelheid een significante verandering betekenen voor de hoeveelheid overtollig of verloren zuur in het bloed. pH meet waterstof met factoren van tien. Een pH-verandering van 1 eenheid, van 7,4 tot 6,4, vertegenwoordigt een tienvoudig verhoogde waterstofionenconcentratie en van 7,4 tot 5,4 vertegenwoordigt honderd maal verhoogde concentratie.
Ademhalingsverordening
De longen spelen een zeer belangrijke rol in de zuur-base balans. Wanneer voedingsmiddelen worden gemetaboliseerd door een aantal biochemische routes worden ze omgezet in het gas kooldioxide. Koolstofdioxide wordt gecombineerd met water in het bloed om koolzuur te maken. Wanneer het de longen bereikt, wordt het koolzuur terug omgezet in water en kooldioxide, en het kooldioxide wordt verdreven met ademhaling. Processen die het aantal of het volume van de ademhaling verminderen verhogen koolzuur, de zuurgraad van het bloed en verlagen zo de pH. Evenzo zullen processen die de ademhaling verhogen ten opzichte van de koolzuurproductie het bloed meer alkalisch maken. Receptoren in de longen, bloedvaten en hersenen coördineren de ademhaling om de pH binnen een geschikt bereik te houden.
Nierregeling
Niet al het zuur in het lichaam wordt geproduceerd door koolstofdioxide. Sommige zuren kunnen niet uit de longen worden uitgescheiden, zoals zwavelzuur en fosforzuren, vaak geproduceerd door de afbraak van eiwitten en andere verbindingen. De nieren zijn in staat om het lichaam van deze zuren te verwijderen. Ze kunnen ook min of meer bicarbonaat conserveren, wat een basis is. Nierregulatie van de pH kan uren tot dagen duren, vergeleken met seconden tot minuten voor ademhaling.
buffers
De meest directe manier waarop de pH wordt gereguleerd, is via buffers. Een bufferoplossing, zoals bloed, is bestand tegen de verandering van de pH door in hoofdzaak het zuur of de base die eraan is toegevoegd te absorberen. Als er een kleine hoeveelheid zuur aan het bloed wordt toegevoegd, kan het bloed het zuur neutraliseren. Evenzo, als wat zuur wordt weggenomen om het bloed alkalisch te maken, kan het bloed een kleine hoeveelheid zuur toevoegen om het effect tegen te gaan.
gevolgen
Hoge en lage pH-concentraties interfereren met tal van lichaamsprocessen. Eiwitten voeren werk uit en chemische reacties komen in het lichaam voor bij een normale pH. Hoge of lage pH verandert de waterstofionenconcentratie en interfereert met deze processen door chemische structuren in cellen te veranderen. De symptomen zijn afhankelijk van de oorzaak, maar kunnen ademhalingsproblemen, malaise, vervormd denken of verminderde bewustzijnsniveaus, vermoeidheid en hartproblemen omvatten.
