Welke oppervlakte is het beste voor springtouw?

Springtouw biedt een intensieve training van het hele lichaam, waardoor de cardiovasculaire conditie effectief verbetert. Het heeft ook een hoge impact, waardoor de kans groter wordt dat je scheenboutspin krijgt. Er zijn veel oppervlakken waar je touw aan kunt springen, inclusief beton, matten, gras en zand. Het is aan u om te beslissen welke het beste bij u past, maar de meeste oppervlakken hebben voor- en nadelen.

Een vrouw springt touw. (Afbeelding: lzf / iStock / Getty Images)

Beton

Beton is het meest gebruikte oppervlak voor touwtjespringen. Het is solide waardoor je gemakkelijk kunt afstoten, terwijl de ruwe textuur een uitstekende grip biedt en uitglijden voorkomt. Je kunt het snelst op beton springen omdat het zorgt voor de beste rebound. Beton is echter erg compact en biedt bij het landen geen schokabsorptie, waardoor uw kans op scheenbout toeneemt. Asfalt is iets zachter dan beton, maar is nog steeds zwaar voor je gewrichten.

Mats

Atleten, zoals boksers, springen meestal op touw op matten. Matten bieden uitstekende demping en absorberen het grootste deel van de impact bij het landen. Omdat ze niet stevig zijn zoals beton, hebben matten ook meer kracht nodig om af te duwen, waardoor ze een effectievere training bieden voor je kuiten. Nadeel is dat deze vereiste voor meer kracht niet zo snel is als een springtempo, wat de cardiovasculaire voordelen zal verminderen.

Gras

Springtouw op gras kan veel voordelen bieden. Het gebrek aan ondersteuning en een enigszins glad oppervlak zal ongebruikte spieren in de schenen en voeten werken. Gras biedt ook een aanzienlijke schokabsorptie bij het landen. Aan de andere kant, in de ochtend en nadat het regent, zal het oppervlak glad zijn, waardoor het risico op verwonding toeneemt.

Zand

Zand is een effectief oppervlak voor springtouwen. Ten eerste is het zacht en voldoet het aan uw landing, waardoor de impactkracht wordt verminderd. Ten tweede vereist het een aanzienlijke hoeveelheid kracht om af te stoten, maar comprimeert bij de landing, waardoor je in een snel tempo kunt springen. Ten derde, zijn onstabiele aard bevat spieren in de schenen en voeten. Ten slotte is hij zacht en zal hij bij het landen of vallen geen letsel veroorzaken, waardoor hij een ideaal oppervlak is voor springtouwen.