Huidtransplantatie complicaties
Huidtransplantaties worden gedaan in gevallen waarbij iemands eigen huid niet langer zijn gebruikelijke taak kan vervullen om de spieren en pezen te bedekken om de lichaamstemperatuur te helpen reguleren, infectie te voorkomen en overmatig vloeistofverlies te voorkomen. Een huidtransplantatie is in wezen een transplantatie van de huid en wordt over het algemeen gedaan na een ernstige verbranding, een verwonding met een open beenwond, slecht genezende diabetische ulcera of een zeer ernstige huidinfectie; het kan ook worden gedaan voor cosmetische doeleinden.
Chirurgen die op een patiënt opereren (Afbeelding: Stockbyte / Stockbyte / Getty Images)Soorten huidtransplantaties
Er zijn twee soorten huidtransplantaties die worden uitgevoerd: gespleten dikte (of gedeeltelijke dikte) en volledige dikte.
Bij een huidtransplantatie met een gespleten dikte worden de bovenste twee huidlagen van een donorplaats gehaald en op het geblesseerde gebied aangebracht. Dit is het meest voorkomende type huidtransplantaat en wordt meestal gedaan na een brandwond of om een plaats met chronische wonden te bedekken. Gespleten donorhuid, een flap genaamd, wordt meestal genomen van een gebied dat niet algemeen wordt blootgesteld, zoals de bil of de binnenkant van de dij.
In een huidtransplantatie met volledige dikte omvat het donorweefsel de spieren en bloedvaten. Dit is een veel complexere procedure, die een langer verblijf in het ziekenhuis vereist. Het wordt meestal gedaan wanneer een persoon een open wond heeft van een beenbreuk. Omdat flapjes met volledige dikte de spier omvatten, worden ze uit gebieden zoals de rug of de buik genomen.
Soorten huidtransplantaties
Autografts zijn huidtransplantaties afkomstig van uw eigen lichaam. Dit is altijd de voorkeur, omdat andere soorten donorhuid vaker door het lichaam worden afgestoten.
Allografts zijn huidflappen die door een andere persoon zijn geschonken; ze kunnen ook kunstmatig worden gekweekt.
Xenografts zijn gemaakt van dierenhuid, meestal varkens.
Veel voorkomende complicaties van huidtransplantaties
Complicaties van huidtransplantaties kunnen het gevolg zijn van de oorspronkelijke verwonding, de operatie of de huidtransplantatie zelf. Soms zullen deze complicaties leiden tot transplantaatfalen, in welk geval een tweede transplantaatoperatie moet worden uitgevoerd. Neem contact op met uw arts als u vermoedt dat u een van deze complicaties heeft.
Hoe ernstiger de oorspronkelijke verwonding, des te waarschijnlijker is het dat nabijgelegen bloedvaten schade zullen hebben opgelopen. Omdat het noodzakelijk is om een goede bloedtoevoer te hebben voor genezing, kan de oorspronkelijke wondplaats tijdens de operatie zelfs worden vergroot, zodat functionerende bloedvaten het gebied kunnen voeden. Soms vindt overmatig bloeden of een hematoom plaats op de transplantaat- of donorplaats.
Als de bloedtoevoer niet wordt ondersteund na een operatie, kan de huidimplantatieflap mogelijk niet hechten of kan deze afsterven. Dit wordt transplantaatfalen genoemd. Soms wordt de bloedtoevoer aangetast door overmatige zwelling rond de plaats van het transplantaat. Dit geldt met name voor transplantaties op de armen of benen, die meestal moeten worden opgeheven totdat het genezingsproces goed is ingeburgerd.
Transplantaatfalen kan ook optreden als een allo-transplantaat of xenotransplantaat wordt afgewezen door het lichaam van de entontvanger.
Infectie is een andere veel voorkomende complicatie. In gevallen van infectie, sijpelen, roodheid, jeuk of pijn op de wondplaats kan voorkomen. Het is absoluut noodzakelijk om zowel de donor- als de entplaatsen schoon te houden.
Verkleuringen van de huidflap of het litteken van een van de flap, de omgeving of de donorplaats gebeurt soms ook. De huidflap of de omliggende huid kan ook krimpen waardoor strakheid ontstaat die tot langdurige problemen kan leiden, vooral als de strakheid het bewegingsbereik in gewrichten vermindert.
Zweten en sensatie kunnen verminderen op de plaats van een huidtransplantaat met een gedeelde dikte, omdat de flappen geen zweetklieren bevatten en de zenuwuiteinden kunnen worden aangetast. De huid kan erg droog en jeukende zijn, omdat de klieren die olie leveren aan de huid niet zijn opgenomen in de transplantatie.
