De beëindiging van de ouderlijke rechten van een vader
Beëindiging van de ouderlijke rechten verbreekt alle banden tussen ouder en kind. Vaders kunnen vrijwillig afstand doen van hun ouderlijke rechten, maar dit kan niet worden gedaan om te voorkomen dat er kinderbijslag wordt betaald. In gevallen waarin een vader een gevaar voor het kind is, kan de staat tussenbeide komen en de ouderlijke rechten opzeggen. De eerste zorg van de staat is het belang van het kind, en de staat zal geen wettelijke weeskinderen creëren, tenzij een ander plan voor het kind op zijn plaats is.
Een rechtershand bonkt met een hamer. (Afbeelding: Comstock / Stockbyte / Getty Images)Redenen voor beëindiging
De redenen voor beëindiging variëren van staat tot staat, maar er zijn verschillende veelvoorkomende redenen. Hieronder vallen verlating, misbruik of verwaarlozing, psychische aandoeningen of gebreken, opsluiting, seksueel misbruik en moord op de broer of zus van het kind. Als een vader geen contact met het kind heeft gehad, geen ondersteuning heeft geboden of ouderlijke rechten heeft laten ophouden voor andere kinderen, kunnen die ook gronden zijn. Geen van deze garandeert echter automatisch beëindiging. Elke zaak wordt op individuele basis afgehandeld, altijd kijkend naar wat het beste is voor het kind.
Redenen niet te beëindigen
De staat kan de ouderlijke rechten niet beëindigen als aan bepaalde voorwaarden niet wordt voldaan. De staat kan geen 'legale weeskinderen' maken. Als adoptie geen optie is voor het kind, kunnen ouderlijke rechten niet worden beëindigd. Dit gebeurt vaak in het geval van kinderen die ouder zijn of zo ernstig beschadigd dat de staat redelijkerwijs niet kan verwachten een adoptiegezin voor het kind te vinden.
Als een kind in staat van bewaring is, heeft de staat de verantwoordelijkheid om "redelijke inspanningen" te leveren om diensten aan de vader te verlenen om de omstandigheden te verbeteren die ertoe hebben geleid dat het kind uit de ouderlijke macht werd verwijderd. Als de ouder bijvoorbeeld drugs-, alcohol- of mentale gezondheidsproblemen heeft, moet de staat de ouder helpen middelen voor behandeling te vinden. Als de staat geen diensten verleent, kan de rechtbank de ouderlijke rechten niet beëindigen.
Vrijwillige beëindiging
Vrijwillige beëindiging, ook wel het afstand doen van ouderlijke rechten genoemd, wordt niet lichtvaardig genomen door de rechtbanken en is niet gemakkelijk om te doen. Tenzij er een plan is voor een andere persoon, zoals de nieuwe echtgenoot van de moeder, om het kind te adopteren, kan een vader niet vrijwillig afstand doen van de ouderlijke rechten. Dit zou een onnodige last voor de verzorgende ouder creëren.
De verzorgende ouder moet ook instemmen met de beëindiging. Als de verzorgende ouder openbare hulp ontvangt, staat de rechter niet toe dat een vader afstand doet van zijn ouderlijke rechten. Zelfs als de vader op dat moment geen financiële hulp verleent, wil de rechtbank het recht behouden om kinderbijstand te blijven nastreven.
In sommige gevallen kunnen ouders vrijwillig afstand doen van de ouderlijke rechten als de staat van plan is om ze toch te beëindigen. Dit kan helpen toekomstige beëindiging van andere kinderen te voorkomen, omdat de vader geacht wordt te hebben gehandeld in het belang van het kind. Dit is vooral belangrijk als de vader een aandoening heeft die behandeld kan worden en er wordt verondersteld dat hij op een dag behandeld kan worden en andere kinderen kan verwekken waarvoor hij kan zorgen.
Beste belang van het kind
De standaard waaraan alle rechtbanken zich moeten houden, wordt "het beste belang van het kind" genoemd. Als de rechtbank niet akkoord gaat dat beëindiging in het belang van het kind is, zal dit niet gebeuren. Aan de andere kant, als de rechtbank van mening is dat het kind het beste kan worden bediend door een andere persoon te worden geadopteerd en dat de ouder niet in staat zal zijn om voor het kind te zorgen binnen een redelijke termijn, kan de rechtbank beslissen dat beëindiging is in het belang van het kind.
Bijlage is een prioriteit
Rechtbanken en organisaties voor kinderwelzijn willen de relatie tussen ouders en kinderen voortzetten als dat enigszins mogelijk is. Als een ouder niet in staat is om voor een kind te zorgen, maar er is een familielid dat bereid is om de voogd van het kind te worden, zullen de ouderlijke rechten intact blijven zodat het kind contact met de vader kan blijven genieten.
