Ouderlijke rechten van een vader in de gevangenis
Ouders die in een provincie-, staats- of federale gevangenis gevangen zitten, verliezen veel van de rechten die gratis ouders als vanzelfsprekend beschouwen. Gevangenen die ouders zijn, verliezen niet automatisch hun recht om ouder te zijn, maar verliezen vaak de middelen om een betrokken, opgenomen en effectieve ouder te blijven. Er zijn veel manieren waarop de moeder van het kind van een gevangene de gevangene wettelijk kan blokkeren voor elke relatie met zijn kind.
Een man staat in een gevangeniscel. (Afbeelding: Darrin Klimek / DigitalVision / Getty Images)Basic probleem
Vaders die naar de gevangenis gaan, blijven vaders, maar alleen technisch, volgens het Centrum voor kinderen van gedetineerde ouders, CCIP. Ouderschap vereist echter contact en opname in het leven van het kind en dit is moeilijk voor een gevangene om te bereiken of te handhaven terwijl het achter de tralies zit. Wanneer moeders ervoor kiezen om de gevangene niet mee te nemen in het leven van het kind, kan de vader er weinig aan doen.
Gebrek aan Jailhouse-bezoeken
Een gevangene kan de moeder van zijn minderjarige kind jonger dan 18 jaar niet dwingen om het kind naar de gevangenis of de gevangenis te brengen, meldt de CCIP. Hoewel de gevangene mogelijk probeert een rechtszaak aan te spannen om dergelijke bezoeken af te dwingen, moet voor een dergelijke rechtszaak een advocaat worden ingeschakeld. Er zijn geen bepalingen voor gratis juridische vertegenwoordiging van achter de tralies voor dit soort gevallen.
Geweigerde telefoontjes
De meeste gevangenen mogen collect calls en paid-for calls doen, afhankelijk van hun geld in de gevangenis. Vaders hebben het recht om hun huis te bellen, maar dat betekent niet dat de moeder een collect call accepteert of haar telefoon opneemt wanneer de gevangene zijn dubbeltje inschakelt. De moeder heeft het recht om te weigeren dat de gevangene via de telefoon met zijn kind praat.
Geblokkeerde correspondentie
Gevangenen kunnen alle brieven schrijven die ze zich kunnen veroorloven om te schrijven en naar huis te sturen, maar er is geen garantie dat moeders brieven aan het kind zullen bezorgen. Moeders kunnen brieven ook gemakkelijk onderscheppen - in beide richtingen. Minderjarigen hebben geen van de gebruikelijke rechten om postdiensten die volwassenen hebben te beveiligen.
Geen recht op informatie
Moeders van de kinderen van gevangenen hebben geen wettelijke plicht om op welke manier dan ook contact te houden met de gevangene als de celdeuren sluiten. Gevangenen kunnen weinig doen om een moeder te dwingen met hem in contact te komen of hem op te nemen in beslissingen over het ouderschap, tenzij hij een rechtszaak aanspant.
Alle rechten verliezen
Als een gevangene nog steeds wettelijk gezamenlijk gezag over het kind heeft, kunnen bepaalde rechten op voogdijschap nog steeds van kracht zijn. Moeders moeten mogelijk de toestemming van de vader vragen voor het kind om een levensbedreigende electieve operatie te ondergaan, bijvoorbeeld. Als dit een probleem wordt, kunnen moeders een motie indienen om de gedetineerde vader helemaal van zijn voogdij- en beslissingsrechten te ontdoen. Volgens de CCIP beslissen de meeste rechtsgebieden over deze moties ten gunste van de moeder, vooral omdat de vader vaak geen middelen heeft om een privéadvocaat in te huren en zijn rechten in de rechtszaal te verdedigen.
