Oogrollen bij zuigelingen

Voor veel ouders kan het zien van de ogen van een baby voor de eerste keer een zorgelijke ervaring zijn, in staat om zowel wenkbrauwen als bloeddruk op te wekken. Het rollen van de ogen bij zuigelingen kan normaal zijn, maar het kan ook een teken zijn van een potentieel ernstige gezondheidstoestand. Leer de feiten over het rollen van de ogen bij baby's, inclusief mogelijke oorzaken en symptomen, en weet wanneer u de arts van uw baby moet zoeken.

feiten

Net als veel andere lichaamssystemen bij de geboorte heeft het onderontwikkelde zichtsysteem van uw kind extra tijd nodig om volledig te rijpen en naar behoren te functioneren. Volgens Dr. Alan Slater, associate psychology professor aan de Universiteit van Exeter en bijdragende auteur voor 'Blackwell Handbook of Infant Development', wordt het zicht van de baby gedurende de eerste maand na de geboorte over het algemeen geschat op ongeveer 20/600, een grote afwijking van de 20/20 visie die de meeste volwassenen hebben. Over het algemeen kan uw pasgeborene zich richten op een afstand van ongeveer 8 tot 12 inch, wat net ver genoeg is om hem te kunnen zien en op uw gezicht te kunnen concentreren wanneer u hem vasthoudt. Het gezichtsvermogen van uw baby rijpt met de tijd terwijl zijn hersenen en ogen het vermogen ontwikkelen om effectiever te communiceren.

Oorzaken

Gevallen van het rollen van de ogen bij baby's komen vaak van nature voor als onderdeel van de normale ontwikkeling. Wanneer uw kind in slaap valt, kunt u langzaam ooglenzen zien wanneer zij haar ogen herhaaldelijk opent en sluit. Volgens Dr. Richard Ferber, directeur van het Pediatric Sleep Disorder Center in Children's Hospital Boston en co-auteur van 'Principles and Practice of Pediatric Sleep Medicine', kan dit type normale oogbeweging zich ontwikkelen wanneer uw baby wakker, slaperig of tussen slaap is. en waakzaamheid. Ernstige oorzaken van infantiel oogrollen zijn hoofdletsel, toevallen en hypoglycemie of een lage bloedsuikerspiegel.

symptomen

Zuigelingen die normaal oogrollen ervaren, vertonen meestal geen andere tekenen of symptomen dat er iets mis is. Maar als het rollen van uw baby in verband staat met een ernstig probleem, zal hij over het algemeen andere symptomen onthullen. Afhankelijk van de oorzaak vergezellen neurologische symptomen, zoals trillen, rillingen of convulsies, vaak abnormale oogcrol. Andere symptomen die u nodig heeft om snel een bezoek te brengen aan de arts van uw baby zijn snelle of schokkerige bewegingen aan één of beide zijden van het lichaam, plotselinge veranderingen in huidskleur, onregelmatige ademhaling, overmatige prikkelbaarheid en langdurig huilen..

overwegingen

Zorgvuldige, frequente observatie dient als een van de belangrijkste manieren om te bepalen of het wuiven van uw baby ernstig is of niet. Overweeg dagelijks een logboek bij te houden over de oogwenende gewoonte van uw baby. Dit helpt u precies te bepalen wanneer uw baby het doet, evenals wat ander gedrag of andere symptomen met zich meebrengen. Doet ze het op een bepaalde tijd van de dag? Zijn er andere neurologische symptomen of lastige tekenen die gepaard gaan met het rollen van het oog? Boven alles, vertrouw op je gevoel; als u denkt dat het opdraaien van uw baby ongebruikelijk is of als u andere tekenen opmerkt dat er iets mis is, neem dan onmiddellijk contact op met uw kinderarts.

Waarschuwing

Als het blikgedrag van uw baby gepaard gaat met ledemaatverstijving of andere aanvallen van insulten - zoals schokkerige lichaamsbewegingen en huilen - dan moet u extra voorzichtig zijn om ervoor te zorgen dat uw baby niet gewond raakt. Aanvallen bij baby's kunnen het gevolg zijn van meerdere oorzaken, waaronder koorts, infecties en epilepsie, en vereisen snelle, effectieve maatregelen om mogelijke schade aan uw baby te minimaliseren. Maak elke strakke kleding los en laat uw baby vrij bewegen tijdens de aanval, bij voorkeur in een groot, vlak gebied, zoals uw vloer. Draai hem op zijn zij om te voorkomen dat hij gaat stikken als hij overmatige vochtophopingen in zijn mond krijgt of braaksel. Breng uw kind onmiddellijk na de inbeslagname naar uw kinderarts of de eerste hulpafdeling voor onderzoek en diagnose om de oorzaak vast te stellen.