Startpagina » Parenting » Chinese cultuur en opvoeding

    Chinese cultuur en opvoeding

    De Chinese cultuur staat bekend om zijn ethiek van hard werken, discipline en excellentie, evenals de nadruk op familie en voorouderlijke tradities. Aangezien deze etniciteit bijna een zesde van de wereldbevolking vertegenwoordigt, hebben de opvoedingsfilosofieën die binnen het Chinese gezin en de Chinese cultuur worden gebruikt, niet alleen de Chinese samenleving, maar ook de grotere samenleving zeer.

    Een jonge Chinese familie die in de keuken kookt. (Afbeelding: Bekijk Voorraad / Bekijk Voorraad / Getty Images)

    Eenkindpolitiek

    In 1979 werd door de Chinese regering een beleid voor één kind ingevoerd om de bevolkingsgroei te beheersen en de economische situatie te verbeteren. Vanwege deze beperking geven veel paren de voorkeur aan gezonde mannelijke baby's om de bloedlijn en de achternaam van het gezin te behouden - een voorkeur die heeft geleid tot het opgeven van vrouwelijke baby's en zieke baby's. Li Rui van ChildResearch.net legt uit dat een Chinese ouder veel waarde hecht aan zijn eenzame kind vanwege de 'grote investering' en 'nationale hulpbron' die het kind vertegenwoordigt. Bijgevolg zijn aanzienlijke bedragen en hoge verwachtingen gericht op het kind in de hoop dat het kind zal uitblinken in academici en andere gebieden.

    De rol van traditionele waarden

    Traditioneel zijn Chinese ouders zeer betrokken bij en hebben ze een grote invloed op de opvoeding van hun kinderen. "Vanwege de inherente samenstelling van de Chinese familiecultuur," zegt ChineseParenting.com, "is het zeldzaam om ouders te vinden die ondersteunend zijn maar geen redelijke invloed hebben op de ontwikkeling van hun kind." Een studie in november 2005 "International Journal of Behavioral Development" van Yiyuan Xu, Jo Ann M. Farver, Zengxui Zhang, Qiang Zeng, Lidong Yu en Beiying Cai toonden een sterk verband tussen de therapietrouw van moeders tot traditionele Chinese waarden en hun opvoeding. Vrouwen die meer trouw waren aan hun traditionele Chinese waarden waren geneigd om meer "autoritair" te zijn voor hun kinderen. In deze vorm van opvoeding krijgen kinderen eisen en instructies van hun ouders en mogen ze hun ouders nooit ondervragen.

    Druk van de samenleving

    Een van de leidende principes in de Chinese ethiek is 'wederzijdse afhankelijkheid', wat betekent dat het imago van het hele gezin wordt beïnvloed door de keuzes van een enkel lid van het gezin. Omdat de familienaam en reputatie zo'n zware rol spelen in de Chinese samenleving, wegen extra druk en verwachtingen zwaar op kinderen. Een kind dat uitblinkt in academici, kunst en sport en uiteindelijk een opmerkelijke baan met hoge verdiensten bereikt, verbetert het imago van het gezin. Maar om dat te bereiken, wordt aangenomen dat het kind een moeizaam en strikt proces van druk en discipline moet ondergaan door ouders, leraren en coaches.

    Een schaamte-gesocialiseerde cultuur

    Over het algemeen gebruiken Chinese ouders psychologische controle als een opvoedende tactiek, vaak in het geval van onderwijs of discipline. Veel Chinese ouders gebruiken schaamte als een model om beginselen van goed en kwaad bij hun kinderen aan te leren. In vergelijking met Amerikaanse en westerse opvoedingsstijlen, waarbij lof en positieve bekrachtiging worden benadrukt om zelfrespect te beschermen en bevorderen, hebben Chinese ouders de neiging zich te concentreren op het negatieve gedrag en de beslissingen van het kind. Chinese ouders kunnen het kind schelden of zelfs fysiek straffen voor het slechte gedrag.

    Een verschuiving in modern ouderschap

    Veel Chinese ouders beginnen in te zien dat ouderlijk reactievermogen en positieve versterking essentiële componenten zijn bij het opvoeden van een emotioneel gezond en evenwichtig kind. Dit veroorzaakt een verschuiving in het opvoedingsparadigma van een 'autoritaire' naar een 'gezaghebbende' techniek, waarin ondersteuning en medeleven samen met discipline worden opgenomen, zegt ChineseParenting.com. Een artikel in "The Wall Street Journal" van 16 augustus 2010 merkte op dat terwijl "het voeden van het vertrouwen en de onafhankelijkheid van een kind geen traditionele hoeksteen is van de Chinese opvoeding van kinderen", de concepten onafhankelijkheid en ruimte voor mislukking en verbetering groeien in populariteit onder Chinese ouders en verzorgers.