Wat zijn de behandelingen voor agressief gedrag?
De Society for Neuroscience stelt dat agressie een "complex sociaal gedrag" is en kan worden onderverdeeld in drie categorieën: roofzuchtige agressie, sociale agressie en verdedigingsagressie. Een persoon met roofzuchtige of sociale agressie zoekt een doelwit, terwijl defensieve agressie een reactie is. Agressief gedrag kan onderdeel zijn van een andere aandoening, zoals een stemming of angststoornis, en moet worden behandeld om een uitbarsting van geweld te voorkomen.
Weinig jongen die de paardestaart van het meisje trekt. (Afbeelding: pyotr021 / iStock / Getty Images)Gedragstherapie
De National Fragile X Foundation stelt dat een patiënt met agressief gedrag een slechte impulsbeheersing heeft. Gedragstherapie werkt door de oorzaak van het agressieve gedrag te vinden en vervolgens de patiënt te leren de impulsen die tot dit gedrag leiden te beheersen. Dit type therapie helpt de patiënt ook om de triggers van de agressie te identificeren, zodat ze deze kan vermijden. De therapeut kan het rollenspel gebruiken om de patiënt de consequenties van haar gedrag te leren, vooral als de patiënt een kind is.
geneesmiddel
Medicatie kan de ernst van de impulsen verminderen, wat het agressieve gedrag kan stoppen. De medicijnen voor agressieve doelwit-neurotransmitters, zoals gamma-aminoboterzuur, dopamine en serotonine. The Society of Neuroscience merkt op dat risperidon, een medicijn dat wordt gebruikt om schizofrenie te behandelen, is gebruikt om het agressieve gedrag bij jeugdige gedragsstoornissen te behandelen. Een patiënt met een jeugdige gedragsstoornis richt zijn agressie op mensen en dieren met misbruik en levenloze objecten via vandalisme. Bij toediening van risperidon vertonen patiënten met een juveniele gedragsstoornis na zeven weken een verbeterd gedrag.
Andere interventies
De National Fragile X Foundation voegt daaraan toe dat het veranderen van de omgeving van de patiënt kan helpen om het agressieve gedrag te beheersen. Als de patiënt bijvoorbeeld op school zit, kan ze baat hebben bij een stoel achter in de kamer die dicht bij de deur staat; daarom, als ze een uitbarsting heeft, kan ze zich verontschuldigen. Een gestructureerde klaslokaalinstelling die de patiënt pauzes en extra verwerkingstijd laat hebben, kan haar helpen haar symptomen te beheersen. Lichamelijke activiteit kan een uitlaatklep zijn voor de patiënt. Beperkende geluiden, het vermijden van overvolle gebieden en blootstelling aan natuurlijk licht kunnen ook agressief gedrag verminderen.
