Hoe werkt een bloeddrukmanchet?

Een arts meet de bloeddruk van een patiënt na het omwikkelen van de manchet rond zijn arm. (Afbeelding: AndreyPopov / iStock / Getty Images)

Over bloeddrukmanchetten

Een bloeddrukmanchet is een apparaat dat wordt gebruikt om de kracht van het bloed in de aderen en slagaders te meten. In rust is de kracht van de bloedstroom constant en varieert bij gezonde personen tussen 110/70 en 120/80. Het grootste aantal is het systolische getal - de kracht van het bloed als het hart samentrekt. Het laagste getal is het diastolische getal - de kracht van het bloed als het hart ontspant. Als de kracht van het bloed groter is dan 120/80, kan dit duiden op hypertensie. Een bloeddrukmanchet is speciaal gekalibreerd om de kracht van het bloed te registreren en helpt medisch personeel de gezondheidstoestand van de patiënt te bepalen. De patiënt kan ook zijn eigen bloeddruk controleren met behulp van een thuismonitor. Bloeddrukmanchetten zijn er in zowel handmatige als automatische versies; ze werken op dezelfde manier.

Handmatige manchetten

Handmatige bloeddrukmanchetten zijn flexibele luchtblazen die zijn aangesloten op een lamppompassemblage. De luchtblaas heeft mogelijk een bekleding van doek of vinyl en heeft een sensor die is verbonden met een genummerd meetinstrument, dat de bloeddrukmeting weergeeft. De buitenste laag heeft markeringen, die precies aangeven hoe de manchet moet worden geplaatst - de sensor moet direct boven de slagader net boven de kromming van de elleboog zitten. Zodra de manchet op zijn plaats zit, drukt de tester op de bol om de manchet op te blazen. De manchet snijdt de bloedstroom naar de arm af, waardoor de druk wordt gestopt, zodat de sensor nauwkeurig kan opnemen wanneer de druk terugkeert. Een klep aan het uiteinde van de pomplamp geeft de lucht uit de manchet af. De tester laat de lucht langzaam los en de manchet wordt losser, waardoor de bloedstroom mogelijk wordt. De sensor registreert de bloedstroom wanneer de circulatie terugkeert en de meter moet springen of pulseren in de tijd met het bloed dat pulseert in de slagader. Naarmate de manchet losser wordt, wordt het pulseren geleidelijk zwakker totdat het volledig stopt. Het nummer op de meter waar het pulseren begint, is het systolische getal en het nummer waar het pulserende signaal het diastolische getal is. De tester kan ook luisteren naar de bloedstroom met een stethoscoop om de metingen op de meter te verifiëren. Manuele manchetten kunnen voor de leek moeilijk te gebruiken zijn en worden het vaakst gebruikt door medische professionals.

Automatische manchetten

Automatische bloeddrukmanchetten werken op elektriciteit of op batterijvoeding en hebben een digitaal scherm dat de bloeddrukmeting aangeeft. Automatische manchetten werken op hetzelfde principe als de handmatige manchetten - ze worden opgeblazen om de bloedstroom af te sluiten en laten langzaam de punten los waarmee de puls begint en stopt. Nadat de test is voltooid, geeft het apparaat zowel het systolische als het diastolische nummer op het scherm weer. Sommige automatische manchetten registreren ook de hartfrequentie en hebben een fail-safe die waarschuwt als de manchet niet op zijn plaats zit. Een automatische manchet is veel gemakkelijker te gebruiken, maar kan ook enigszins afwijkende waarden bieden.