Behandeling voor een riboflavinedeficiëntie
Riboflavine, of vitamine B-2, is een lid van de B-complexfamilie. Riboflavine is een in water oplosbare, levendig gele vitamine, die verantwoordelijk is voor de fluorescerende geelgroene urine van mensen die vitamine B-complex supplementen nemen. Riboflavine wordt niet in aanzienlijke hoeveelheden in uw weefsels opgeslagen, dus u moet deze voedingsstof regelmatig uit uw dieet halen. Volgens Dr. Elson Haas, auteur van 'Gezond blijven met voeding', wordt sommige riboflavine gesynthetiseerd door de bacteriën in je darm, dus ernstige tekortkomingen zijn zeldzaam.
Een plaat van gebakken forel. (Afbeelding: hanusst / iStock / Getty Images)functies
Riboflavine dient als de voorloper van twee co-enzymen die nodig zijn voor energieproductie in uw cellen. Flavine-mononucleotide, of FMN, en flavine-adenine-dinucleotide, of FAD, zijn essentiële deelnemers aan het metabolisme van vetten en koolhydraten om ATP te produceren, een hoogenergetisch molecuul dat alle cellen nodig hebben. Riboflavine helpt ook uw cellen om het aminozuur tryptofaan om te zetten in niacine, een andere B-vitamine, en het is nodig om vitamine B-6 of pyridoxine te activeren. Tot slot, zoals uiteengezet in het april 2011 nummer van het "International Journal of Oncology", is riboflavine nodig om glutathion te recycleren, wat een belangrijke antioxidant is in je cellen.
bronnen
De beste voedselbron van riboflavine is biergist. Andere uitstekende bronnen zijn lever, tong, hart en alle orgaanvlees. Nori-zeewier en vette vis, zoals forel, haring, makreel en paling bevatten aanzienlijke hoeveelheden riboflavine. Zuivelproducten, eieren, gedroogde peulvruchten, wilde rijst, gierst en schaaldieren bevatten iets kleinere hoeveelheden. Donkergroene groenten zijn redelijke bronnen van riboflavine. Riboflavine is vaak opgenomen in supplementen van het vitamine B-complex; je kunt het ook kopen als een enkele voedingsstof.
Tekort
Hoewel sommige riboflavine wordt geproduceerd door uw darmbacteriën, kunnen in bepaalde situaties tekortkomingen optreden. Alcoholisten, ouderen, mensen die verarmd zijn, mensen die afhankelijk zijn van hoogverwerkt voedsel en depressieve personen, eten misschien niet genoeg van het juiste voedsel om aan hun riboflavine behoeften te voldoen. Bovendien zou u een tekort kunnen krijgen als u voor langere tijd antibiotica gebruikt. De meest voorkomende tekenen van riboflavinedeficiëntie zijn een afbraak van de huid en slijmvliezen in de hoeken van uw mond en randen van uw lippen. Je tong wordt donker en wordt zacht en je ontwikkelt dermatitis van het gezicht, de hoofdhuid, oren, oogleden en het genitale gebied. Oogontsteking kan ook optreden.
Behandeling
Riboflavinedeficiëntie komt vaak voor in combinatie met andere B-vitaminedeficiënties, dus je moet de behandeling van andere B-vitaminedeficiënties bespreken met je arts als je de diagnose hebt van een riboflavinedeficiëntie. Een meting van urinair riboflavine kan een tekort aan riboflavine bevestigen. Om een tekort te behandelen, worden driemaal daags orale riboflavinedoses van 2 tot 10 mg toegediend tot de tekenen en symptomen verbeteren en vervolgens wordt de dosis verlaagd tot 2 tot 4 mg eenmaal daags totdat u volledig herstelt. Als orale supplementen niet effectief zijn, kunnen riboflavine-injecties worden gegeven. Dagelijkse riboflavine-eisen voor volwassenen variëren van 1 tot 1,6 mg, met de hogere aanbevolen doses voor zwangere en zogende vrouwen.
