Bijwerkingen van natriumsulfiet
Als je in een wijnkelder het high-end gedeelte hebt bekeken, heb je misschien labels opgemerkt die zeggen "geen toegevoegde sulfieten." Die benaming betekent misschien niet veel voor u, maar voor een klein deel van de bevolking betekent dit het verschil tussen een ontspannen glas wijn en een mogelijke reis naar de eerste hulp. De "sulfieten" op het etiket verwijzen gedeeltelijk naar natriumsulfiet, een conserveermiddel voor conserveringsmiddelen voor levensmiddelen en dranken dat in de eerste helft van de 20e eeuw veel werd gebruikt, totdat een reeks ongewenste bijwerkingen aanleiding gaf tot nieuwe regulering.
sulfieten
Sulfieten zijn levensmiddelenadditieven die de versheid helpen behouden. Vooral natriumsulfieten werden vaak toegevoegd aan verse producten en vlees om de kleur te helpen behouden tot zich verschillende reacties van verschillende ernst voordeden, wat de Amerikaanse Food and Drug Administration of FDA ertoe bracht om actie te ondernemen. Na een langdurig onderzoek naar de mogelijke gezondheidsrisico's van sulfieten, beperkte de FDA hun gebruik in 1986 en verbood het gebruik ervan in verse producten of voedingsmiddelen die vitamine B-1 bevatten en die wordt vernietigd door sulfieten. De enige uitzondering op de regel is voorgesneden aardappelen, waarvoor geen geschikt vervangend conserveermiddel is gevonden. Producenten van levensmiddelen die sulfieten bevatten, moeten echter de aanwezigheid van sulfieten in hoeveelheden van meer dan 10 delen per miljoen op het etiket aangeven.
Bijwerkingen
Sulfietgevoeligheden kunnen zich manifesteren in symptomen die zo mild zijn als hoofdpijn of zo ernstig als anafylactische shock, en ze kunnen optreden binnen 15 tot 30 minuten na inname. De meeste reacties zijn mild, resulterend in piepende ademhaling of irritatie van de luchtwegen, maar ernstige symptomen kunnen een vernauwing van de luchtwegen en ademhalingsmoeilijkheden omvatten, en een spoedbehandeling kan nodig zijn. De meeste reacties zijn van respiratoire aard, maar symptomen van misselijkheid, diarree en buikpijn zijn ook gemeld. Een artikel uit 1985 in de "Canadian Medical Association Journal" meldt ook dat sterfgevallen in zowel Canada als de Verenigde Staten in verband zijn gebracht met sulfietblootstelling, hoewel het mechanisme waardoor ze plaatsvonden onduidelijk is.
Bevolking met risico
De meeste sulfietreacties komen voor bij mensen met astma, volgens een onderzoek uit 1995 in het "Journal of the American College of Nutrition." Reacties bij mensen zonder astma zijn "uiterst zeldzaam". De meeste reacties komen voor bij vrouwelijke astmapatiënten, en kleine kinderen worden zelden getroffen. Ademhalingseffecten kunnen ook optreden bij werknemers die het sulfiet tijdens de productie hanteren, omdat ze sulfietstof inademen. Deze werknemers lopen ook het risico van huidirritatie door contact met de geconcentreerde chemische stof. Goede ventilatie, beschermende kleding en veiligheid op de werkplek voorkomen de meeste reacties bij werknemers, maar volledige vermijding is het enige dat reacties bij mensen met sulfietgevoeligheden kan voorkomen.
Eten om te vermijden
Lees altijd voedseletiketten om er zeker van te zijn dat het voedsel vrij is van sulfieten - als het voedselproduct in bulk wordt verkocht, vraag dan de verkoper om het voorraadpakket te controleren op sulfietlijsten. Besteed speciale aandacht aan gedroogde vruchten en wijnen - dit zijn de meest voorkomende voedingsmiddelen die zijn geconserveerd met sulfieten. Astmatici moeten altijd hun inhalers bij de hand hebben wanneer ze in restaurants zijn. Omdat sulfieten nog steeds worden gebruikt op gesneden aardappelen, bestelt u geen friet of hash browns. Een gepofte aardappel is een veiligere optie, omdat hij pas na het koken wordt gesneden, waardoor er geen conserveringsmiddel voor natriumsulfiet meer nodig is.
