Risico's van lage kaliumspiegels tijdens anesthesie
Kalium, een elektrolyt, speelt veel belangrijke rollen in het lichaam. Het hart, in het bijzonder, vertrouwt op kalium voor kritieke functies. Toezending van chemische "berichten" in spieren en zenuwvezels vereist ook kalium. Omdat anesthetica deze functies onafhankelijk van elkaar veranderen, moet de kaliumbalans worden gehandhaafd om veilige anesthesie te garanderen. Hypokaliëmie, een lager dan normaal kalium, introduceert potentiële gevaren in combinatie met anesthetica zoals beschreven in "Miller's Anesthesia, 7th edition."
Anesthesie kan u in gevaar brengen. (Afbeelding: Comstock / Stockbyte / Getty Images)Abnormaal hartritme
Hypokaliëmie is het gevolg van een verminderde inname van kalium in belangrijke toestanden van ondervoeding, zoals die veroorzaakt door verhongering en ernstig alcoholisme. Lage kaliumspiegels maken het voor het hart moeilijker om de elektrische activiteit ervan te reguleren. Als gevolg hiervan kunnen zich abnormale hartritmen ontwikkelen. Variërend van af en toe een ongevaarlijk overgeslagen hartslag tot levensbedreigende veranderingen in het ritme die tot hartstilstand leiden, vereist een onbalans van kalium respect en aandacht voorafgaand aan het starten van de anesthesie. Zoals al jaren bekend was en werd versterkt door meer recent onderzoek, waaronder een studie uit 2003 gepubliceerd in "Anesthesiologie", is van veel anesthetica bekend dat ze de hartspier "sensibiliseren" en het gemakkelijker maken voor deze gevaarlijke veranderingen in het hartritme. De combinatie van een zeer laag kaliumgehalte in het bloed en anesthesie kan mogelijk ernstige of zelfs dodelijke gevolgen hebben.
Spier zwakte
Spiercellen gebruiken kalium tijdens het samentrekken, dus zwakte is het gevolg van zeer lage kaliumspiegels. Sommige vaak voorgeschreven medicijnen, zoals diuretica, bevorderen kaliumverlies in de urine. Bovendien verliezen patiënten die lijden aan braken en diarree kalium. Hoewel het niveau gewoonlijk niet laag genoeg is om bij de meeste mensen problemen te veroorzaken, verbetert de toevoeging van anesthesie met spierontspannende medicatie het effect. Spierstoornissen na anesthesie door een combinatie van deze factoren kunnen bijdragen aan een langzamer ontwaken, een slechte ademhalingsfunctie en langdurige zwakte, verklaart 'Miller's anesthesie'.
het voorkomen
Het meten van kalium en het corrigeren van een tekort vóór een operatie lijkt een gemakkelijke oplossing om het additieve risico van hypokaliëmie en anesthesie te minimaliseren. Zoals met de meeste dilemma's in de klinische geneeskunde, is het niet zo eenvoudig. Kalium kan in het lichaam in cellen worden gevonden of drijvend in het serum. Bloedonderzoek meet alleen dat kalium in het serum, dus totaal kalium kan zelfs verhoogd zijn. Medicijnen zoals insuline of inhalers die albuterol bevatten, zorgen ervoor dat het kalium de cellen in gaat, zodat bij het meten van kalium de gerapporteerde waarde bedrieglijk laag is. Het geven van extra kalium verhoogt dit totale niveau, waardoor er gevaren ontstaan van een te hoog kaliumgehalte.
Omdat, zoals 'Miller's anesthesie' verklaart, bescheiden lage niveaus gewoonlijk goed door het lichaam worden getolereerd, is behandeling niet altijd noodzakelijk. Daarnaast geeft toediening van kalium soms meer gevaar voor hartritmestoornissen dan een bescheiden laag niveau behandelen, zoals samengevat in "Brennar and Rectors: The Kidney, 8th edition."
Voorzorgsmaatregelen
Gezien al deze variabelen, moet elke persoon die zich voor anesthesie meldt, op individuele basis worden beoordeeld om de verhouding tussen risico en voordeel te beoordelen van de procedure met chirurgie en anesthesie. Als er weinig kalium aanwezig is, geeft informatie over andere medische aandoeningen, medicijnen, kaliumspiegels in het verleden en de geschiedenis van symptomen aan dat de anesthesist de hypokaliëmische patiënt verzorgt.
