Verschillen tussen eenvoudige suikers en zetmelen
Eenvoudige suikers en zetmelen maken deel uit van een grote groep verbindingen die bekend staat als koolhydraten. Suikers zijn monosacchariden of afzonderlijke eenheden van specifieke moleculen zoals glucose, fructose en mannose. Zetmelen, aan de andere kant, zijn polysacchariden, lange ketens van ketens van afzonderlijke subeenheden van suikermoleculen die met elkaar zijn verbonden.
Close-up van een cake die wordt gesneden. (Afbeelding: eugenelucky / iStock / Getty Images)Suikermoleculen
Eenvoudige suikers hebben een algemene chemische formule van CnH2nOn, waarbij C staat voor koolstof, H staat voor waterstof, O staat voor zuurstof en n voor een geheel getal. Glucose heeft bijvoorbeeld de chemische formule C6H12O6. Er zijn twee hoofdtypen eenvoudige suikers; aldosen, zoals glucose en ketosen, zoals fructose.
zetmeel
Zetmelen bestaan uit ketens van suikermoleculen die aan elkaar zijn verbonden. De specifieke stereochemie van hun koppeling is belangrijk. Zetmeelmoleculen koppelen glucose-eenheden aan elkaar door alfa-1,4 en alfa-1,6 glucosidebindingen. Cellulose verbindt glucose-eenheden ook met elkaar, maar door beta-1,4 glucosidebindingen. In menselijke cellen worden alleen de alfa-1,4 en alpha-1,6-bindingen herkend door enzymen die betrokken zijn bij het afbreken van het zetmeel. De beta-koppelingen zijn dat niet. Hoewel beide moleculen gemaakt zijn van glucose, kan alleen zetmeel worden verteerd, kan cellulose dat niet.
Bronnen van eenvoudige suikers
Eenvoudige suikers zijn overvloedig aanwezig in het gemiddelde Amerikaanse dieet. Ze zijn gemakkelijk te vinden in verwerkte voedingsmiddelen zoals frisdrank, cake, koekjes en ijs. Eenvoudige suikers worden echter ook aangetroffen in onverwerkte voedingsmiddelen zoals fruit en honing. Ze leveren een snelle bron van energie aan cellen. In overmaat worden echter eenvoudige suikers omgezet in energiereserves of vet.
Bronnen en gebruik van zetmeel
Bronnen van zetmeel in het dieet zijn rijst, brood, aardappelen en maïs. In tegenstelling tot eenvoudige suikers, moet het lichaam, om de energie van de suikermoleculen in het zetmeel te gebruiken, eerst de schakels tussen elke suikersubeenheid afbreken. Dus, het eten van iets zetmeelachtig geeft niet zo snel van een energierush als het eten van een eenvoudige suiker; het kost tijd om de verbanden te verteren.
