Wat is chemische spijsvertering?

Ongeacht hoe voedzaam, je favoriete voedsel zal je geen goed doen in hun natuurlijke, hele staat. De voedingsstoffen die uw lichaam van voedsel krijgt, moeten klein genoeg zijn om gemakkelijk in uw bloedbaan te worden opgenomen. Door het gebruik van gespecialiseerde chemicaliën, breekt het spijsverteringsproces van uw lichaam continu het voedsel op in kleinere en kleinere stukken totdat de vitaminen, mineralen, aminozuren en vetzuren "ontgrendeld" zijn en in staat zijn om hun werk uit te voeren.

Het voedsel dat u eet, moet worden opgesplitst in de kleinste componenten. (Afbeelding: Jacob Wackerhausen / iStock / Getty Images)

Definitie

Je lichaam maakt gebruik van twee soorten spijsvertering: chemische spijsvertering en mechanische spijsvertering. Chemische spijsvertering verwijst naar de afbraak van voedsel in de mond, maag en darmen door het gebruik van zuren en enzymen. Mechanische verteringsprocessen - zoals kauwen, slikken en de spierbewegingen die voedsel door het spijsverteringskanaal verplaatsen - ondersteunen de chemische vertering door het hele voedsel fysiek in kleinere stukjes te breken om chemische afbraak te vergemakkelijken.

Hoe de chemische spijsvertering begint

Chemische spijsvertering begint niet in je maag, maar in je mond. Op het moment dat je voedsel ziet, ruikt of erover nadenkt, begint je mond extra speeksel te produceren. Speeksel bevat een amylase-enzym genaamd ptyalin, dat zetmelen afbreekt in dextrose en maltose door een watermolecuul toe te voegen aan de zetmeelverbinding. Zodra voedsel wordt ingeslikt, duwen krachtige spieren in de slokdarm het naar beneden in de maag in een continue golfbeweging.

Maagfunctie

Volgens JRank Science Encyclopedia, terwijl je eten nog in je mond zit, sturen klieren in je wangen en tong signalen naar je hersenen, die klieren in je maagwand aanzetten om te beginnen met het afscheiden van maagsap. Zodra het voedsel je maag raakt, wordt meer maagzuur geproduceerd. Je maag vermengt het sap met het voedsel terwijl het karnen is en lost het op in een dikke, romige vloeistof die chymus wordt genoemd. Beetje bij beetje wordt chyme in de dunne darm afgezet.

Maagsap Samenstelling

Maagsap bevat een speciaal enzym dat eiwitten, genaamd pepsine en zoutzuur, afbreekt. Volgens de BBS Ask a Scientist-website van de Amerikaanse afdeling Newton BBS heeft het zoutzuur in uw maag een pH van 1 tot 2, waardoor het ongeveer een miljoen keer zachter is dan water. Het is krachtig genoeg om de meeste voedingsmiddelen en veel van de weefsels van je lichaam op te lossen. Je maag heeft een dikke slijmvliezen die hem beschermen tegen zijn eigen zuur. Een sfincter geplaatst waar uw slokdarm uw maag ontmoet, voorkomt dat het zuur weglekt en uw bovenste spijsverteringskanaal beschadigt.

Intestinale functie

Volgens de National Digestive Diseases Information Clearinghouse vermengt chyme zich in de dunne darm met enzymen, gal en vloeistoffen die worden uitgescheiden door de darmwand. De enzymen, geproduceerd door de pancreas, breken koolhydraten, eiwitten en vetten af. De lever produceert gal, die vetten op ongeveer dezelfde manier oplost als afwasmiddel vet oplost. Tegen de tijd dat chyme de dikke darm bereikt, is het afgebroken tot in de kleinst mogelijke componenten. Deze passeren projecties op de darmwand, villi genaamd, en in de bloedbaan, waar ze worden verdeeld als dat nodig is. Onverteerd materiaal, zoals water, vezels en cellulose, wordt van het lichaam uitgescheiden.