Wat gebeurt er als je hoge zinkniveaus in je bloed hebt?

Zink is een mineraal dat essentieel is voor uw goede gezondheid. Het is vereist voor de normale functie van bijna 100 verschillende enzymen, een gezonde immuunfunctie en normale groei en ontwikkeling. ZInc is ook nodig voor de cellulaire productie van eiwitten en genetisch materiaal, wondgenezing en de perceptie van smaak en geur. Je lichaam slaat geen zink op, dus regelmatige inname is vereist om een ​​tekort te voorkomen. Zinktoxiciteit is geen algemeen voorkomend probleem, maar kan optreden door overmatig gebruik van supplementen of aanzienlijke milieublootstelling. Er zijn verschillende korte en lange termijn bijwerkingen van te veel zink in uw bloed.

Acute zink-toxiciteit

Zink wordt gemakkelijk geabsorbeerd uit uw spijsverteringskanaal. Inslikken van grote hoeveelheden zink in een korte tijdsperiode kan resulteren in acute zinkvergiftiging. Symptomen van spijsverteringsstoornissen overheersen meestal, zoals buikkrampen, misselijkheid, braken, diarree en maagirritatie. Andere mogelijke symptomen zijn hoofdpijn, prikkelbaarheid, vermoeidheid en duizeligheid. De symptomen kunnen binnen minder dan een uur beginnen als een enorme dosis wordt ingenomen, zoals bij een toevallige of opzettelijke overdosis. Het beheer van acute toxiciteit richt zich op het verwijderen van de bron van blootstelling aan zink en de behandeling van symptomen indien nodig.

Metal Fume Fever

Zink kan het lichaam ook via je longen binnendringen. Het inademen van zinkstof of dampen - bijvoorbeeld door zinklassen of smelten - kan een acute vorm van zinktoxiciteit veroorzaken die bekend staat als metaalrookkoorts. Dit syndroom begint meestal binnen een paar uur na blootstelling en wordt gekenmerkt door hoesten, beklemd gevoel op de borst, spier- en gewrichtspijn, keelpijn, hoofdpijn en koorts, meestal 1 tot 4 dagen aanhoudend.

Chronische zinktoxiciteit

Langdurige inname van zink in doses van 100 tot 150 mg per dag kan interfereren met het kopermetabolisme en leiden tot een tekort aan dit belangrijke mineraal in uw lichaam. Meer subtiele veranderingen zijn evident bij laboratoriumtests met doses zo laag als 60 mg per dag, volgens het National Institutes of Health Office of Dietary Supplements. Een laag kopergehalte leidt tot een slechte ijzerfunctie, rode bloedcelafwijkingen, verminderde immuunfunctie en mogelijk schadelijke veranderingen in uw bloedvetwaarden. Medisch management omvat het verwijderen van de bron van overbelichting door zink, symptomatische behandeling en behoud van toekomstige zinkopname onder de aanbevolen bovengrens van 40 mg per dag voor volwassenen.

Overtollige zinkblootstelling vermijden

Laboratoriumtests voor zink kunnen niveaus in uw bloed, uitwerpselen, urine en haar meten. Haaranalyse is het meest indicatief voor langdurige blootstelling. Zink-toxiciteit van uw dieet alleen is onwaarschijnlijk - behalve in het geval van overmatig gebruik van supplementen. Het herkennen van mogelijke omgevingsbronnen van zink kan ook helpen overbelichting te voorkomen. Als u in de buurt van een zinkmijn of een andere industriële bron woont, kan zink op hoog niveau aanwezig zijn in uw lokaal geteelde voedsel, waardoor bodem en oppervlakken aan de woning of in uw drinkwater worden verontreinigd als u een privébron heeft. Praat met uw arts of lokale gezondheidsdienst om vragen over mogelijke zinkvergiftiging te beantwoorden.